Kısaca ihmal edilmiş çocukların kitabı diyebiliriz. Son zamanlarda okumalarım çocuklar ve psikoloji üzerine oldu. Anladığım gerçek şu ki bir bebeği ne kadar sarıp sarmalarsanız beyni, zihni o kadar güçlenir. Malesef ülkemize Avrupa'dan gelen bir akıma değinmeden duramayacağım, bir ara ben de üzerinde düşünmüş ve mantıklı bulmuştum genç aklımla... Ta ki bazı makaleler, Nevzat Tarhan, Kemal Sayar ve istismarlar üzerine okuduğum kitaplara kadar... Şöyle ki bebeği disipline edebilmek adına; ağlasa da bağırsa da yalnız bırakmak, dokunmamak anlayışı bize Batıdan geldi. Halbuki dünyaya yeni gelmiş bir bebeğin özellikle ilk 3 yıl yanında olunmaya, güvenli bağlanmaya, sevilmeye ihtiyacı var. Bu konuda Romanya Yetimhanelerine bakınız! Durum çok ciddi sonuçlara varıyor. Sevilmemek, dokunulmamak, birine bağlanamamak bir bebeği ölüme kadar götürebiliyor. Annesine ya da birine güvenli bağlanma gerçekleştiremeyen ve sürekli bakıcı değiştirilen çocuklarda ilerki dönemlerde ciddi psikolojik rahatsızlıklar ortaya çıkabiliyor. Ebeveyn olmak ne zormuş, okudukça fark ediyor insan bir şeyleri. Evet bizim annelerimiz babalarımız bizi okuyarak yetiştirmedi. Ama hangimiz tamamen bunun doğru olduğunu savunabiliriz. Hangimizin ruhunda bebeklikten, çocukluktan gelen bir yara yok ki? Bebeklikte yaşananların yetişkinliği bu derece etkilediğini iyice anlayınca öğrencilerim aklıma geldi. Bazılarının çok yaramaz olması, bazılarının çok sessiz olması, bazılarının ise dikkat çekme çabaları... Not: Çok zorlandım okurken. Çok fazla tıbbi terim olması hızımı çok yavaşlattı. Bu kitap ihmal ve istismara uğramış çocukların kitabı... Batı Batı diye ölünen yerlerin çocuk yetiştirmede berbat olduğunun örneği... Bu işin Batısı, Doğusu, Kuzeyi, Güneyi yokmuş demek ki... Bunun çocuğu sevmekle, onu sarıp sarmalamakla, onu anlamakla alakası var.

Köpek Gibi Büyütülmüş ÇocukMaia Szalavitz · Koridor Yayıncılık · 20177.5k okunma

·

16 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Feyzan Arzu