Bittiğinde vay be adam/kadın yazmış dediğiniz, dudağınızın kenarları aşağı kendisi yukarı doğru kalkarken başınızı salladığınız kısaca hayran kaldığınız kitaplar olur ya işte onların başında geliyor bu kitap benim için. Belki söylenilemeyenleri söylebildiği belki de bunu inanılmaz bir üslupla anlattığı için bu kadar sarsıcı. İnsanım diyen herkesin içinde kendinden bir şeyler bulabildiği bir kurgu. Genelde kahraman; olmak istediğimizdir olmaya çabaladığımızdır ya; bu kitabın kahramanı tam tersi. Kendini ne kadar sevdirmek istemese de bir o kadar özenesi geliyor insanın. Yer yer kahramanın yerine nasıl utandım, bitir artık dedim sanki benim yüzüm kızardı. Öyle içine çekildim hikayenin ama anlatmak istediği zaten tam da buydu sanırım. Okuduğum makalelerin de etkisiyle anladığım kadarıyla toplumun dayatmalarına karşı çıkmak bir şeyleri eleştirmek yazarın amacı, kendini olduğun gibi kabullenmek ve bunu söyleyebilmek, itiraf edebilmek. Bunu da karakter üzerinden ustalıkla başarıyor. Olmak istediğimiz benlik vardır bir de olduğumuz benlik. Bu ikili arasında gider geliriz. İstediğimiz benliğe yaklaşamadıkça olduğumuz benliğe daha da çok kızarız ama bu öyle bir yüktür ki “başkalarının istediği sen” olmaya çabalarken ne sen olabilmişsindir -aslında olan sen- ne de o olmak istediğin sen. Karakter düz, net, neyse o. Belki bu hayranlığım da bundan. Gerçekten bu duruma çok özendiğimi söyleyebilirim. O kadar gerçek ki düşünceler yazar da bunları hissetmiş olmalı bir şekilde. Fikirler uyuşur uyuşmaz değerlerimize terstir ya da düzdür farketmeksizin bir insanı okudum yeraltıyla birlikte. Çok sevdiğimi söyleyebilirim. İlk okumada değil belki ama ikinci okumada hele yaş da aldıysanız ilk okumanın üstüne siz de sevebilirsiniz bence. :)Benim için öyle oldu en azından. :)

Yeraltından NotlarFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2020129.3k okunma

·

25 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ebru Diktere