Kitap yedi öyküden oluşuyor ben en çok "Kızıl Ölümün Maskesi" ni beğendim. Öykü bir Prensin ülkeyi saran bulaşıcı hastalıktan ölen halkını bırakıp kendini güvenceye almak için bir şatoya çekilmesiyle başlıyor. Tabi vakti gelmişse insanın ölümden kaçabilir mi ? Prens şatonun içindeki dostları ile bir davet düzenliyor ve davette kefen giymiş biri dikkatini çekiyor. O kişinin peşinden koşan prens hançerini kaçan kişiyi durdurmak için kullanmak isterken , elindeki hançerin üzerine düşüyor. Hastalıktan kaçıp saklanan prens , kendi hançeri ile ölüyor. Ölümü durdurmaya hangi insanın gücü yeter ki ? Kaçabilir mi insan kaderinden... Kaçtığı bahaneden daha farklı bir neden ölümün kollarına atar insanı hiç farketmeden. *** Diğer beğendiğim öykülerden de kısaca bahsedecek olursam ; Birinci öyküde (Geveze Yürek ) yazar, kuşkunun insanın içini ve düşüncelerini kemiren bir kurt misali olduğunu okuyucuya gösteriyor. Üçüncü öyküde (Kara Kedi) öfkenin ve paranoyaklığın insanı nasıl kendi benliğinden çıkardığını insan dışı kararlar almaya yönlendirdiğini ve bu kararlar sonucunda da gerçeğin eninde sonunda ortaya çıktığını anlatıyor. Çünkü insanın kötülüğünden doğan her sır , ilk baş başkaları tarafından görülmese bile kişinin kendini ele vermesi ile gerçekler su yüzüne çıkıyor. Kişi sussa bile vicdanının sesi susmuyor. Yedinci öyküde ( Altın Böcek ) Bir adada yaşayan adamın yardımcısı ile beraber gezintideyken bulduğu altın rengi böcekten bahsederek giriyor yazar öyküye ama böcek öykü için sadece bir anahtar. Gelişen olaylar doğrultusunda adam bir nevi hazine avına başlıyor. Bir efsanede bahsedilen hazineyi aramaya arkadaşı , yardımcısı ve köpeği ile çıkıyor. Buraya kadar herşey klasik gizemli hazine romanlarına benziyor ama asıl odaklanmak gereken nokta hazinenin olduğu yeri çözüş şekli. Yazar öyle bir düşünceler içine sokuyor ki okuyucuyu , karakter; şundan şunu çıkardım, böyle düşündüm, böyle yaptım dedikçe o karışık haritayı çözme becerisini anlatışına şaşırıyor. Sherlock Holmes tarzında bir anlatıma sahip olsa da kurgu oldukça iyiydi.

ÖykülerEdgar Allan Poe · Epsilon Yayınevi · 1998331 okunma

·

93 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Dem