Ay sonu yaklaşırken bizler de Zweig eserlerinin elimizde bulunanlarının tamamının sonuna yaklaştık. Öyle zannediyorum ki hepimizin sınırları ve içinde sakladığı sırları var. Kimini en yakınına bile söylemediği, kimini herkese söylediği sırlar. Düşündüğümüzde kimi zaman utanç veren kimi zaman yüzümüzü gülümseten sırlarımız olduğunu hangimiz inkar edebiliriz ki? Başkalarının sırlarını saklamak ve size duyulan o eşsiz ‘GÜVEN’ duygusunu hissetmek ise çok başka bir olay. Kitap gerçekten (bazılarını da okuduğum) etkileyici hikayelerle dolu. Özellikle bir tanesi beni çok etkiledi ki, günümüzdeki hırsın, özellikle para hırsının, yanında böyle insanların çevremizde olduğunu da görmek, gerçekten çok etkileyici. Eşeğe altın semer vursanız da eşek yine eşek derler ancak altını çamura atsanız da asla değerini yitirmez. Önemli olan ‘Eşek’ değil ‘Altın’ olmak ve bunu yüreğinde taşıyan insanlarla beraberseniz, ne mutlu sizlere. İçeriğinin yarısı bilindik yarısı da yeni öykülerden (kendi adıma konuşuyorum tamam) oluşan bu eserdeki başlıkları da not almak istiyorum. Sonradan işime çok yarıyor. Buyrun: Yakıcı Sır, Çocuk Bakıcısı, Prater’de İlk Yaz, Yalnız İki İnsan, Masalımsı Bir Gece, Karlarda, Unutulmayacak Bir İnsan (beni en çok etkileyen hikayelerdendir), Kadın ve Doğa, Yürüyüş, Bir Yaz Öyküsü, Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu. Bu 11 öyküde gerçekten güzeldir. Özellikle kitaba adını veren ve kitabın en uzun öykülerinden olan Yakıcı Sır. Ancak finali o kadar çabuk geldi ki (yoksa ben mi kendimi kaptırdım) neredeyse beğenmemezlik yapacağım. Tabi ne haddimize. Bu bir serzeniş çünkü kendimi o kadar kaptırmışken final beklentim daha da artmıştı. Final yapıldığını bile fark edemedim desem daha dürüst olurum. Kendinize iyi bakın. Keyifli okumalar dilerim arkadaşlar..

Yakıcı SırStefan Zweig · Evrensel Basım Yayın · 200542,2bin okunma

·

10 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sadık Kocak