Okul, kırık dökük kerpiç duvarları, delik deşik tenekeden çatısı, bolca örümcek ağı ve ölü sinekleri ile dört odalı bir kulübeden ibaretti. Öğretmenlerin ilk bakışta kaçıp gidiyor olmalarında şaşılacak bir şey yoktu. Öğrencilerin çoğu, genellikle bir dönemi tamamlayamayan, hayvanları için yeni çayırlar ve su arayan babalarını izleyen çoban çocuklarıydı.
Ama munira kalmaya devam etti, Bir ay sonra hepimiz fısıltıyla birbirimize şöyle diyorduk: biraz kaçık olmasın sakın? Pek de yaşlı değil gibi. Uğursuzluk getirmese bari!
Sayfa 31
··
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.