Toplumun beklentilerini karşılamak için duygularını bastırıp yıllar boyu onlara kilit vuran Dr. Jekyll içindeki bu ikinci kişinin dışarı çıkmasına izin verir ve bu kişiye Mr. Hyde der. İlk olarak Penny Dreadful izlerken gördüğüm bir karakterdi Dr. Jekyll, o zamandan beri kitabı okumak istemisimdir şimdiye kısmet oldu. Kitabın kilit noktasını bilerek başlasam da anlatımın akıcılığı bir günde bitirmeme ve olayın arkasındaki sırrı bilmeme rağmen yine de elimden bırakmama sebep oldu. Zaten oldukça kısa bir kitap olduğu için bir günde bitirmeniz çok daha iyi olur bence. Dorian Gray'in Portresi'nde olduğu gibi burada sonuçlarının size dokunmayacağını anladığınızda içinizdeki kötülüğü dışarı salıp salmayacağınız irdelenmiş. Şartlar farklı olsaydı ortaya çıkacak olanın bir melek olduğunu savunuyor Dr. Jekyll ama ben ona katılmıyorum. Bu şekilde olmasa bile elbet bir gün Dr. Jekyll bir şekilde vahşi dürtülerini açığa çıkarırdı diye düşünüyorum bu özgürlük hissi için bu kadar ileri gittiğini düşünerek. Şiddet insan doğasının önemli bir parçası ve toplumsal mekanizmalar bizi ne kadar bağlarsa bağlasın düşüncede bile olsa en sonunda su yüzüne çıkmanın bir yolunu bulacağı kanaatindeyim. Özgürlüğün tadını alan Mr. Hyde en sonunda iyi yanını (her ne kadar iyi yan desek de ben Jekyll'i hepimizin olduğu gibi iyi+kötü olarak değerlendiriyorum) yendiğini görüyoruz. Fakat en sonunda Mr. Hyde'da kendine yeniliyor. Oldukça güzel bir eser ve gotik, psikolojik olmasının yanında içerdiği hafif polisiyelik de okuma keyfini arttırmış diye düşünüyorum. Dipnot: Mr.Hyde'yi bakılınca insanı ürpertmesinin dışında oldukça normal görünüşlü biri olarak tarif edilmesine rağmen daha canavarımsı hayal etmekten kendimi alıkoyamadım maalesef..

Dr. Jekyll ve Mr. HydeRobert Louis Stevenson · Alfa Yayıncılık · 201820.3k okunma

·

11 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Semanur Çakır