Bu inceleme spoiler içerir ! Kitabı çok beğendim. Zaten Kafes tarzında yazılmış, Kafes'i de çok beğenmiştim ve devam kitabını okumayı da gayet istiyor ve bekliyordum, beklediğime değdi. Kitap genel olarak beklentilerimi karşıladı lakin daha iyi olabilecek kısımlar vardı bence. Kitabın sonu çok çabuk gelmiş gibi hissettim. Yani sanki kitapta bir kelime sınırı varmış, sonlara yaklaşırken yazar bu sınıra geldiğini farketmiş ve bir anda kitap bitime gelmiş gibi oldu. O yolculuk , Malorie'nin hissettikleri, korku, umut, umutsuzluk bütün duygular çok güzel verilmişti hepsini sonuna kadar hissettim karakter gelişimleri çok güzeldi özellikle Tom çok gercekciydi. Bütün karakterler harikayken bu kitapta "olmamış' dediğim karakter Gary oldu. İlk kitap zaten kafamızda bir "Gary?" Ile bitiyor. Bu kitapta Gary ile yüzleşme olayını başlarda güzelce örüyor. Okuyucu meraklaniyor, bekliyor ki animelerdeki epic fightlar gibi bir yüzleşme olacak , önce küfürler savuracaklar sonra da yumruk yumruğa girisecekler 10 sayfa bu kavgayı okuyacağız :D ama o da ne , Malorie arbalet kullanmayı öğreniyor, Olympia ve Tom Gary'yi gösteriyor ve Malorie arbalet ile göğsünden vuruyor. Bütün bunlar 2 sayfada oluyor. Gary ile tam bi yüzleşme olsaydı direk 10 puanlık kitaptı benim için ama işte , bu da benim için ufak bi kusur oldu. Onun dışında hem kitabı hem seriyi çok beğendim. Gerilimi çok iyi hissetirmis yazar, diğer kitaplarını okumayı da düşünüyorum.

Malorie: Bir Kafes RomanıJosh Malerman · İthaki Yayınları · 2020895 okunma

·

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ucuyor