İnceleme Öncesi Giriş Notu: Bu incelemeyi okumak yerine izlemeyi tercih ediyorum diyenler için: youtu.be/zOBKy5b413M Altı arkadaş, bir tanrı yazar anlatıcı ve bir de metinde kendi sesini duymadığımız, arkadaşları tarafından bize anlatılan Percival. Bernard, Louis, Neville, Jinny, Susan ve Rhoda. Üç erkek üç kadından oluşan çocukluktan beri arkadaş fakat kimi zaman birbirlerine sevgi kimi zamansa nefret besleyen altı karakter. Hepsinin kendine ait bir dünyası ve bakış açısı var belki ama metinde aslında her biri de aynı kişinin farklı karakter yansımalarıymış gibi bir durum söz konusu. Bunu zaten metnin sonlarında dahil olan yazar anlatıcının söylemleriyle de görebiliyoruz. Percival, kendi iç sesini göremediğimiz, ölümüyle birlikte metinde ağırlığını daha da hissettiren, tüm karakterlerin ortak konusu olan bir kişi. Bu metinde altı karakter üzerinden Woolf tarzı bir bilinç akışı söz konusu. Yazar sanki karakterlerin iç sesini bize aktarırken tamamen kendini dışarıda bırakmış ve projeksiyonu sırası gelen karakterin üzerine tutmuş gibi. Başka yazarların bilinç akışı tekniğini kullandığı romanlara göre çok farklı bir anlatıma sahip. Bu da aslında Woolf'un konuşmalara dalgaların sesine ayak uydurmasını sağlayacak şekilde yazmasıyla bir ilgisi bulunmakta. Her ne kadar metinde 6 tane "ben" anlatıcı kullanılıyor gibi görünse bile sanki yazarın kuklalarıymış gibi bir anlatım söz konusu. Sırası gelenin kendi üzerine düşen rolü oynamasını ve sözünü söylemesini sağlayan bu anlatım tarzı, birçok okuru daha önce karşılaşmadıkları bir biçim olduğundan zorlamaktadır. Tanrı yazar italik karakterle metnin zamanını belirlemektedir. Güneşin doğuşuyla birlikte başlayan zaman, güneşin batışıyla romanın sonunu getirmektedir. Her ne kadar Woolf'un anlatım tarzı kaynaklı ben anlatıcılarda oldukça güzel bir lirik dil olsa da tanrı yazar anlatıcı devreye girdiğinde daha da edebi bir anlatımla karşılaşıyoruz. Belki de metnin en güzel kısımları, az sayıda sayfada kendini gösteren bu anlatım şeklidir. Altı arkadaşın çocukluğunu, gençliğini ve yaşlılığını gördüğümüz bu metinde tıpkı bir nehir romanmışçasına zaman belirli yaşam bir çizgisinde metin boyunca akmaktadır. Bu romanı zorlaştıran konu yukarıda bahsettiğim altı anlatıcının sırasıyla konuşması ve bu karakterlerin ismen belirtilse bile farklılıklarının az olmasından kaynaklıdır. Kendine has bilinç akışıyla muazzam bir anlatımın olduğu bu roman, Dünya edebiyatının en özgün ve taklit edilmesi zor metinlerinden biridir. Sırf bu özgünlüğü ve harika dili için bile Dalgalar, nitelikli okur yolculuğunda ilerleyen her okurun okuması gereken üst düzey bir romandır.

DalgalarVirginia Woolf · İletişim Yayınları · 20163,120 okunma

··

433 görüntüleme

Liliyar

@Krizantem_ ·

3yıl

On puan verdiğin her kitabı kafamdaki listenin en başına alıyorum. Tanıtım bülteninde şöyle bir ibare var bu kitap için; "..hem düzyazıyla kaleme alınacak, hem de şiir olacaktı; hem roman olacaktı, hem de tiyatro oyunu." Bu konuda fikrin nedir? Kalemine sağlık. :)

Turhan Yıldırım

@ty1983 ·

3yıl

Anlatıcıların lirik diliyle şiirselliği, karakterlerin yazarın koyduğu sırayla anlatıma geçmesi tiyatroyu ve bir yaşam eğrisi düzleminde zamanı kullanmasıyla romanı barındırıyor. Roman harici diğer türleri James Joyce gibi biçimsel olarak değil anlatım olarak metne yerleştirmiş. Aynı yıl doğan ve aynı yıl ölen iki büyük deha.

3 sonraki yanıtı göster

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Turhan Yıldırım