Bu kitap normalde alıp okuyacağım bir kitap değildi açıkçası. İsminden de anlaşılacağı gibi herkesin ilgisini çekebilecek bir kitap değil. Muhtemelen hayatının bir döneminde yas süreci yaşamış ya da hala yaşamakta olan insanlar için kitabın adı çok ilgi çekici duruyordur, bende olduğu gibi. Başta bu kitabın bana iyi gelip gelmeyeceğinden emin değildim aslında. Hatta kitabı başlarında bırakmayı düşündüm ama başa çıkamadığımız şeylerden kaçmak yerine onlarla yüzleşmek daha iyi olur diye devam ettim. İyi ki de etmişim. Elvis'in yas sürecine eşlik etmek bana iyi geldi. Konuyu dağıtmadan kitabın konusuna geçelim. Yukarıda da dediğim gibi bir yas süreci okuyoruz kitapta. Baş karakterimiz Elvis, on yaşında bir kız. Hayvanlara olan ilgisi epey fazla. Annesi, babası, ablası ve köpekleri Boomer ile yaşıyor. Kendine has bir kişilikte olan annesi bir uyurgezer. Annesi bir gece uykusunda göle gidiyor ve akıntıya kapılıp boğuluyor. Ve ailede bir yas süreci başlıyor. Ama biz bu sürece Elvis'in bakış açısından eşlik ediyoruz. Kendi saf dünyasında bir yas sürecine başlayan Elvis'in rehberlik öğretmeni her yasın on sekiz ay sürdüğünü söyleyip ona on sekiz aylık bir çizelge veriyor ve Elvis çizelgeye geçen her ay için bir tik atıyor. Yaşına göre çok olgun ve zeki olan başkarakterimizin bu yas sürecinde başına çok şey geliyor. Annesinin acısını yaşarken bir yandan da uyurgezer ablasının annesi gibi hayatını kaybetmemesi için çok çabalıyor. Ailede herkes acısını kendine göre yaşıyor. Babası annesinin rujunu sürerek, kıyafetlerini giyerek ve bir papağana bağlanarak acısıyla başa çıkarken ablası Lizzie aile gelenekleri olan tavşanlardan bin tane yaparak Guinness rekorlar kitabına girmeye çalışarak acısını hafifletmeyi çalışıyor. Elvis'e gelince Elvis babası ve ablasıyla uğraşmaktan acısını yaşayamıyor bile. Annesini çok özleyen Elvis annesinin bu şekilde ölebileceğine inanamıyor ve annesinin ölümünün ardındaki sırrın peşine düşüyor. Annesinin yarım bıraktığı kitabı bitirmek içende çabalıyor ayrıca. Evdeki herkes Boomer da dahil acısını kendisine göre yaşıyor. Acılar benzer olsa da acıyı yaşayış şekli her insanın ayrı ayrı. Ne yazık ki bu dünyada acı yaşamamış bir insan yok. Herkes eninde sonunda derinden yaralandığı bir acı yaşıyor. Önemli olan bu acıyla nasıl başa çıktığımız. Elvis'in düşündükleriyle yer yer insanı güldüren bu yas sürecini okumak isterseniz gönül rahatlığıyla tavsiye ederim. Hiç sıkılmayacağınızdan eminim. Ara ara okumak zorlaşsa da pes etmeyip bitirdiğim için mutluyum. Okuyacak olanlara şimdiden iyi okumalar dilerim.

Her Yas On Sekiz Ay SürerAnnie Hartnett · Yan Pasaj Yayınevi · 2020431 okunma

·

66 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Şeyda