Arka kapaktaki yazanların kitap ile hiçbir bağı olmayan, konusunu ancak okuyarak anlayabileceğiniz bir kitap “Zifiriyet Fabrikası”.
İzmir’de yaşayan, alkol sorunu ile boğuşan bir adamın fevri bir karar alarak ailesini ve yaşadığı şehri terk etmesini ve bu yolda karşılaştığı tüm olayları okuyoruz. Bir çöplükte uyanan kahramanımız (kendi dışında herkesin kahramanı) nerede olduğunu dahi çözemezken, aksiliklerin ve yurdum insanının trajikomik hallerinin harmanlanması ile kahkaha attıracak hadiseler ortaya çıkıyor. Gülerken insanların cahilliği aklımıza geldiğinde, ağlanacak halimize güldüğümüzü fark ediyoruz. Bu farkındalık bizi üzse de okumaya devam ediyoruz.
Kola ve fantaları idam edip İsrail’i protesto edenden tutun, bedelli askerlik ücretini ödemek yerine obezite olma hedefiyle kilo alıp, çürük raporu almaya çalışan bir gence kadar her türlü insana rastlayabilirsiniz bu romanda. Garipsemeyin, gerçekten aramızda bu insanlar, bizimle aynı havayı soluyorlar.
Kitap hem kahramanın, hem eşinin hem de çocuklarının ağzından oluşan bölümlerden meydana gelse de büyük çoğunluk kahramanımızın ağzından.
Kitapta eleştirebileceğim birkaç şey var. Birincisi; 13 yaşındaki bir çocuğun yaşına göre bilmemesi gereken şeyleri bilmesi. Ki okul öncesi öğretmeni olan bir annenin, çocuğunu bu şekilde yetiştirmesi biraz garip olmuş. İkincisi; 7 bölümden oluşan kitabın ilk 6 bölümünün 187 sayfaya tekabül etmesi fakat 7. bölümün tam olarak 232 sayfa olması. Yani son bölümü de okuyup yatayım dediğinizde birkaç saatinizi alabilir. Üçüncüsü; (bu tamamen kişisel) kitapta birçok yerde küfür var, argo sevmeyen bir insansanız rahatsız edebilir. Bunun dışında gözüme çarpan bir şey yok. Okurken gülmek istiyorsanız, kesinlikle önerebileceğim bir kitap.
Son olarak imzalı kitaplar koleksiyonuma bir yenisini eklememi sağlayan yazar 
Hakan Yücel’e de kitabıyla tanışma fırsatı tanıdığı için teşekkür ederim.
··
1,700 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.