Yaşamak da bir sanat...
Yaşanmış koca bir ömür nasıl anlatılır? Biyografi, anı, hatırat yazınlarında bir çok örnek görürüz. Kimisi yazar, kimisi yazmaya çalışır. Ben çok severim yaşanmış hayatları okumayı. Yaşamak dediysek, şöyle adamakıllı,şöyle yaşaması da yazması da yürek isteyen, baştan sona hissederek, üzüntüyü de sevinci de büyük bir çoşkuyla hissedip yaşamak tabi bahsettiğimiz. Kimi insan hayatı şiir gibi yaşıyor, kimisi bir macera romanı gibi, kimisi çok durağan, kimisi nefes kesiyor.Ben türküler gibi yaşıyorum mesela…
Bakıyorum da; yaşamak bir sanat, yaşayan ise sanatçı olsa gerek…
Hakkıyya yaşamak kolay değil elbet. Yaşanmış hayatı hakkıyla anlatmak ise çok daha güç. Ama yüreği sanatla dolu kocaman insanlar bunu yazmayı becerebiliyor. Anı anlatımında beni ençok etkileyen ve ilk aklıma gelenler; 1000kitap.com/kitap/bati-ceph...—141396, 1000kitap.com/kitap/boyle-gel...—134277, 1000kitap.com/kitap/bir-dinoz...—926, 
Sevdalım Hayat ve bu kitap da eklendi bu listeye. Hem de baş köşelere.
Cevat Şakir paşa torunu, varsıl bir aileden geliyor haliyle. İyi eğitim almış, talihli talihsiz olaylar yaşamış bir entellektüel. Kitabımızda İstanbul’un işgal yıllarından başlıyor anlatmaya hayatını. Sonra İstiklal mahkemesi ve Bodrum’a sürgün edilişi. O zaman Bodrum şimdiki gibi değil tabi. Ankara’dan oraya varmak aylarca vakit alıyor ve Milas’tan öteye katır sırtında gidiliyor, çünkü yol yok. Diyor ki yazar “taa İskenderden beri bu topraklarda teker dönmemiştir bir daha” var gerisini sen düşün…
Balıkçı, kitaplarını yazarken her türlü kalıba ve norma karşı çıkıyor. Öyle yaşadığı gibi bildiğince, içinden geldiğince yazıyor anlatacaklarını. Bazen yazıyı da konuyuda savuruyor bir yerlere estiğince. Bazen tam ortasından konuşuyor kitabın. Öyle güzel bir edebiyat kavrıyor okuyucuyu. Okuyucuya “ a canım” diye hitabı çok. Yani tam gönünden, yani samimi, yani tam okunası…
··
1 artı 1'leme
·193 görüntüleme
Ben de çok seviyorum hayatları okumayı. Sonra da dönüp kendi hayatıma bakıp zaman zaman kıyaslama yapıyorum. Ben olsaydım ne yapardım dediğim çoktu bir zamanlar. Ama artık ben olmam için kendi hayatımı doğrusuyla yanlışıyla yaşamamın gerektiğine inanıyorum. Cevat Şakir Kabaağaçlı 'nın sürülme hikayesini okumuştum eminim senin de konu hakkında bilgin vardır. Ne olursa hayatta kalmaya devam etmenin ötesinde sıradanlığı yaşamamış, öldükten sonra bile yaşatılmayı başarabilmiş insanlar. Emeğine sağlık, özlemiştim incelemelerini, bunun için ayrıca teşekkür ederim.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.