Gönderi

"Bir gün Köroğluyla Demircioğlu bir dağda bir çobana rast gelmişler. Çobanın omzundan bir delikli demir asılıymış. Demircioğlu sormuş, bu omuzundaki nedir, çobandır bu, demiş ki, bu omuzumdaki silahtır. Bu silah ne yapar? Bu silah insanı öldürür. Öyleyse sık bana, bakalım nasıl öldürecek buncacık şey beni. Anan Yahşi, baban Yahşi, çoban derdini anlatamamış ona. Karşısına geçmiş Demircioğlu'nun, basmış tetiğe. O koskocaman adam bir çınar ağacı gibi devrilivermiş. Köroğludur, delikli demir icat oldu, mertlik bozuldu, bize bu dünyada iş kalmadı, demiş, Kıratı salıvermiş, kendisi de gitmiş kırk ölmezlere karışmış."
Sayfa 90 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
··
5 görüntüleme
Songül