Gönderi

GÜNEŞİ İÇENLERİN TÜRKÜSÜ Bu bir türkü:-  toprak çanaklarda  güneşi içenlerin türküsü!  Bu bir örgü:-  alev bir saç örgüsü!                           kıvranıyor;  kanlı; kızıl bir meş'ale gibi yanıyor                                        esmer alınlarında                            bakır ayakları çıplak kahramanların!  Ben de gördüm o kahramanları,  ben de sardım o örgüyü,  ben de onlarla                       güneşe giden                                          köprüden                                                 geçtim!  Ben de içtim toprak çanaklarda güneşi.  Ben de söyledim o türküyü! Yüreğimiz topraktan aldı hızını;  altın yeleli aslanların ağzını                                          yırtarak                                                gerindik!  Sıçradık;              şimşekli rüzgâra bindik!.  Kayalardan              kayalarla kopan kartallar  çırpıyor ışıkta yaldızlanan kanatlarını.  Alev bilekli süvariler kamçılıyor                               şaha kalkan atlarını!                        Akın var                                  güneşe akın!                          Güneşi zaptedeceğiz                                  güneşin zaptı yakın!    Düşmesin bizimle yola:  evinde ağlayanların                              göz yaşlarını                                          boynunda ağır bir                                                                  zincir                                                                      gibi taşıyanlar!  Bıraksın peşimizi              kendi yüreğinin kabuğunda yaşayanlar! İşte:          şu güneşten                          düşen                                 ateşte                                      milyonlarla kırmızı yürek yanıyor! Sen de çıkar  göğsünün kafesinden yüreğini;  şu güneşten                  düşen                          ateşe fırlat;  yüreğini yüreklerimizin yanına at!                              Akın var                                    güneşe akın!                            Güneşi zaaptedeceğiz                                    güneşin zaptı yakın!    Biz topraktan, ateşten, sudan, demirden doğduk!  Güneşi emziriyor çocuklarımıza karımız,  toprak kokuyor bakır sakallarımız!  Neş'emiz sıcak!                  kan kadar sıcak,  delikanlıların rüyalarında yanan                                                  o «an»                                                      kadar sıcak!  Merdivenlerimizin çengelini yıldızlara asarak,  ölülerimizin başlarına basarak                                              yükseliyoruz                                                          güneşe doğru! Ölenler          döğüşerek öldüler;                                güneşe gömüldüler.  Vaktimiz yok onların matemini tutmaya!                              Akın var                                        güneşe akın!                            Güneşi zaaaptedeceğiz                                        güneşin zaptı yakın!    Üzümleri kan damlalı kırmızı bağlar tütüyor!  Kalın tuğla bacalar                      kıvranarak                                  ötüyor!  Haykırdı en önde giden,                              emreden!  Bu ses!          Bu sesin kuvveti,                               bu kuvvet  yaralı aç kurtların gözlerine perde                                                       vuran,  onları oldukları yerde                                  durduran                                        kuvvet!  Emret ki ölelim                     emret!  Güneşi içiyoruz sesinde!  Coşuyoruz,             coşuyor!..  Yangınlı ufukların dumanlı perdesinde  mızrakları göğü yırtan atlılar koşuyor!                               Akın var                                         güneşe akın!                             Güneşi zaaaaptedeceğiz                                         güneşin zaptı yakın!       Toprak bakır              gök bakır.  Haykır güneşi içenlerin türküsünü,  Hay-kır          Haykıralım! 
Sayfa 11 - YKY
·
8 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.