30 kitaplık listemdeki ilk kitap olma şerefine erişmiş bir kitap, "benjamin button'ın tuhaf hikayesi". sayfaları çevirirken düşündüğüm başlıca şey, "ruhumuz mu yaşlanıyor bedenimiz mi?" sorusuydu. bu konuda belirli görüşlere sahip olan biri değilim, metafizikçi ve materyalist yanlarım birbirleriyle sürekli bir savaş içindeler. ancak bu kitabı okurken kafamda dönen şeylerden biri buydu.
(belki spoiler)
kitabın sonlarına doğru, benjamin'in ruhunun yaşlanması ile bebeğe doğru evrildiğini öğreniyoruz ve aslında yaşlılığın çoğu özelliğinin de bebekliğin içinde olduğunu fark ediyoruz. bu da aklımıza şu soruyu sokuyor, aslında sonumuz da başlangıcımızla aynı mı?
