Allah Güzeldir, Güzelliği Sever.
Kendisini “el-Musavvir” yani “Şekil veren” ismiyle yâd eden Yüce Allah,(8) insanı yaratıp şekillendirdiğini, ölçülü yaptığını, dilediği bir biçimde oluşturduğunu,(9) ona çok güzel biçim verdiğini anlatmakta,(10) ana rahminde ceninin oluşum aşamalarını ifade ettikten sonra da kendisini “Ahsenü"l-hâlikîn” yani “En güzel yaratan” olarak yüceltmektedir.(11)
Yüce Allah Kur"an"ın birçok âyetinde kâinatta yarattığı çeşitli varlıkları insanın dikkatine sunar. Göklerin ve yerin yaratılmasında, gece ile gündüzün birbiri ardınca gelip gidişinde akıl sahipleri için açık ibretler olduğunu belirtir.(12) “Emriyle göğün ve yerin (kendi düzenlerinde) durması da O"nun (varlığının ve kudretinin) delillerindendir.” (13) “O, yedi göğü kat kat yaratandır. Rahmân"ın yaratışında hiçbir uyumsuzluk göremezsin. Bir kere daha bak! Hiçbir çatlak (ve düzensizlik) görüyor musun? Sonra tekrar tekrar bak; bakışların (aradığı çatlak ve düzensizliği bulamayıp) âciz ve bitkin hâlde sana dönecektir. Andolsun biz, en yakın göğü kandillerle donattık•” (14) Yine Güneş ve Ay"ın belirlenmiş yörüngelerde akıp durduklarını belirttikten sonra, “Ne Güneş Ay"a yetişebilir ne de gece gündüzü geçebilir. Her biri bir yörüngede yüzmektedir.” buyurarak (15) bu eşsiz hesabın hiç bozulmadan devam edeceğini haber verir. Aynı şekilde, gökyüzünde kanat çırparak uçan kuşları (havada) nasıl tuttuğuna,(16) devenin nasıl yaratıldığına, göğün nasıl yükseltildiğine, dağların nasıl dikildiğine, yeryüzünün nasıl yayıldığına dikkat çekerek, “Onlara bakmıyorlar mı?” diye sorar.(17)
Zâtı güzel olduğu gibi güzellikleri de seven Allah,(18) yarattığı her şeyi en güzel şekilde yaratmakla (19) kalmamış, aynı özelliği, insanın fıtratına da yerleştirmiştir. Tıpkı Yaratıcısı gibi insan da güzeli sever ve güzellikleri görmek, yapmak, üretmek ve yetiştirmek ister. İnsan, bu fıtrî özelliğiyle, kendisine verilen kabiliyet ve imkânlar nispetinde öğrenerek kendisini geliştirir. Aslında insanoğlu, bu alanda ne kadar üstün maharet gösterirse göstersin, neticede ortaya koyduğu eserler, Allah"ın kendisine verdiği yetenekleri sergilemekten ve sadece O"nun sunduğu örnekleri taklit etmekten öteye geçmez. Dolayısıyla herhangi bir sanatkârın estetik ve sanat bakımından Yaratıcı"yla yarışmaya girmesi düşünülemez. Allah"a inanan bir kişi, sanat adına her ne yaparsa bunun bir Allah vergisi olduğunu, ortaya koyduğu eserlerin de sadece ilâhî cemâlin insan eliyle tecellisi olduğunu bilir.
8 Haşr, 59/24.
9 İnfitâr, 82/6-8.
10 Mü’min, 40/64; ﴾ Teğâbün, 64/3.)
11 Mü’minûn, 23/14.
12 Âl-i İmrân, 3/190.
13 Rûm, 30/25.
14 Mülk, 67/3-5.
15 Yâsîn, 36/38-40.
16 Mülk, 67/19.
17 Gâşiye, 88/17-20.
18 M265 Müslim, Îmân, 147.
19 Secde, 32/7.
Sayfa 538Kitabı okudu
7 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.