SENİ SEVEN MEHMET'İN
Sana çiçekler getirdim;dikkatini çekmek için
Her sabah karşıladım; bir gülücük görmek için
Selam durdum en önde; bir günaydın bekledim
Okan'a gülümsedin; bana selam vermedin
Seni sevdim öğretmenim; yine de seni sevdim
Bisikletim olsaydı, inan sana verirdim
Sabah kırağıda geldim, buzda, karda hep geldim
Çok üşüdüm öğretmenim, üşümüşsün demedin
Didem hastalanmıştı, Didem dedin Şebnem dedin
Züleyha'yı Tolga'yı her fırsatta severdin
Hasta oldum bilerek, bunu hiç fark etmedin;
Sevgini kazanmayı bir tek ben beceremedim
Kapılarda bekledim, tahtayı hep ben sildim
Bazen ayaga kalktım, kimi zaman eğildim
Gözümden yaş aktı bazen, kendi kendime sildim
sana yakın olmayı bir ben beceremedim
Yedibinlere kadar birer birer yazın dedin
Parmaklarım tutuldu, yazmaktan vazgeçmedim
Defterlerine baktın Aytuğ ile Figen'in;
Dokuz yaprak doldurdum, ödevimi görmedin
Şiir verdin Nalan'a, Zühal'in resmini övdün
Süreyya'ya güven verdin beni hiç mi sevmedin?
Gücensem de öğretmenim, hiç kızmadım, renk vermedim
Arka sıradaki Mehmet, seni seven Mehmet'in
Saim METİN