Eylül... Yıllardır okumaya can attığım ama yenice cesaretimi toplayıp okuduğum ve muvaffak olduğum güzel kitap.. İlkokul da başlayıp, on yıl öncesi falan, yarım bıraktığım, hep içimde kalan kitap... Süreyya, Suad, Necip... hangisi erkek, hangisi kadın, kim kimin karısı kim kimin kocası, çözemediğim, çocuk aklımla 100 sayfayı devirip, bu kitap şimdilik benim harcım değil,sen sonranın kitabısın benim için demiştim seneler evvel. Vee, 2021'e Eylül ile başlamak istedim. Küçük bir kağıda, Suad, kadın, Necip ve Süreyya erkek diye de belirttim. Maazallah, sonra yine karışıklığa gitmeyelim. :) Türk edebiyatı klasiklerinde dikkatimi çeken hep şey vardır: insanlar muhakkak bir enstrüman çalar, birileri muhakkak kitap-gazete okur, birileri el işi ile meşgul olur, birileri gezintiye çıkar. Bazı erkekler hep gezer, 'bu değirmenin suyu nerden gelir?' diye sorar kipatokur kızçe.:)) Reşat Nuri Güntekin okur gibi hissettim bazen. Benim sevgili yazarım Reşat Nuri'm :)) Şimdi geliyorum en vurulduğum anâ.. Radyoyu açmışım, Türk sanat müziği çalıyor işte, kitabı okuyorum güzel güzel. Necip ile Suad birbirine olan aşklarının farkına varıştaki ilk göz göze gelişlerinde Berkant başlıyor: "Sen kalbimin mehtabısın, güneşisin Sen ruhumun vazgeçilmez bir eşisin..." Ölüyorum o ara ruhumdan.. yaşadım resmen o anı:))) Yasak aşk vardı ama insan yasak aşka gıpta ile bakar mı? Vallahi baktırıyor yazar. :) O aşk, gözlerden kalbe ve ruha işliyor ise başka hiçbir yere sirayet etmeden yaşayabiliyorsa insan gıpta ediyormuş işte. Eski yazarlar bir başka azizim. :) ( Bu arada yayınevi kalitesini yabana atmayın lütfen. Ben bariz bir şekilde kalitesizliği hissettim. Hediye kitaplar için maalesef elden bir şey gelmiyor.) youtu.be/6D1l_8qI4ks :)

EylülMehmet Rauf · Nilüfer Yayıncılık · 201539,5bin okunma

·

14 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.