Victor Hugo'nun bu kitabında adalet kavramını kitabın başından sonuna kadar sorgulamamak elde değil. Çünkü insanlar sürekli idam ediliyorlar ve insanlar bundan hiç etkilenmeden sanki bir oyun seyreder gibi idam edilen kişileri izliyorlar. "Bu kişinin gerçekten suçu var mı?" diye kimse düşünmüyor. Victor Hugo adalet dışında matbaanın icadı üzerinde de durmuş. Matbaanın icadı ile okuma yazma oranının artması sonucu insanlar ne kadar okur ve bilgilenirlerse kiliseye olan inançlarının azalacağını düşünüldüğünden insanlar bilgiden uzak tutulmaya çalışılıyor. O dönemde bunlardan bahsedilirken bir kurgu da var. Bu kurgu güzellik ve sevgi üzerine düşündürdüğü gibi seven insanların belki de sevilme ihtiyaçlarının karşılanmadığı için, sevilmeyeceğini düşündüğü için ya da sevmesini gerçekten beceremediği için baştan beri kaybetmesi de bu kurgudan çıkarılabilir.. Karakter olarak da Quasimodo dikkat çekiciydi. Quasimodo çirkin, tek gözü olmayan ve sonradan işitme engelli olmasıyla küçüklüğünde beri dışlanmış, istememiş, alay edilmiş böyle olunca insanlardan kaçmış biri. Kişinin karakteri genetik ve çevrenin ortak etkileşimi sonucu şekillendiğinden dolayı bu çevresel durum karakterini de etkilemiş tabii ki. Bu tarz dış görünüşten dolayı o kişinin dışlanmışlık gibi kötü hissetmesine sebebiyet verip bunun sonucu olarak karakterine etki edecek davranışlardan kaçınılmalıdır.. Kitabın anlatımına bakıldığında ise belli kısımlarda sıkılmadım değil, özellikle katedralin anlatıldığı kısım ve kitabın başlarında o dönemin Parisini ayrıntılı betimlemelerle sayfalarca anlatılmasından. Ama genel olarak akıcı anlatımı ile etkileyici bir kitaptı..

Notre Dame'ın KamburuVictor Hugo · Nilüfer Yayınları · 201632.9k okunma

·

6 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Duygu Yıldırım