"Frame narrative" ve "postmodernism" örneklerini gördüğümüz bu kısa öykü, bizlere aslında yalnızlığa terk edilişin acı yanlarını gösteriyor. Dış dünyadan kopuk, kilitli kapılar ardına yaşayan yaşlı kör bir kadın, Noel vaktini yalnız geçirmemek pahasına evine bile isteye bir yabancıyı davet ediyor. Başka bir yönü daha var öykünün. Dünya değişiyor fakat benliğimiz hep aynı yerde duruyor, tıpkı Auggie Wren'in fotoğraf projesi gibi. Buna zıt olarak, yaşlı kadın ilk kez aynı yerde durmayı reddediyor, benliğine yani evine onlarca kez kilit açtıktan sonra başka birini alıyor. Farklı bir noel öyküsü. İyi okumalar.

Auggie Wren'in Noel HikayesiPaul Auster · Can Yayınları · 200736 okunma

·

51 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Cansu