Kahramanları kendi benliklerinden yavaş yavaş sıyrılmaya başlar. (...) Kahramanlar artık kendilerine bile yabancıdır ve bireyin dünyayı asla etkileyemeyeceği duygusunun egemenliği altındadır. Kafka’nın bireyi dünya karşısında ezilip giden, azın da azı birisidir: Kimsenin umursamadığı, fakat yalnızca ezmek isteyeceği bir böcek.
Sayfa 178 - Destek YayınlarıKitabı okudu
·
31 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.