Kitap Misâfîri: "Keyifsiz Mutluluklar": Keyifsiz Mutluluklar Biz, salıncakta gökyüzüne çıktığımız o günleri özledik Bir hayal vardı, üzerimize dikilen Hep onu giymeyi istedik Oysa bizim dünyamız, zaten bir hayaldi Üzerimize bir hayal daha yüklenince, Çırılçıplak kaldık öylece... Güçlü olmak; zeki, zengin ve kendin olmaktan geçerdi İyi ama biz; aptal, fakir ve "başkası"ydık... Her...

Biz, salıncakta gökyüzüne çıktığımız o günleri özledik Bir hayal vardı, üzerimize dikilen Hep onu giymeyi istedik Oysa bizim dünyamız, zaten bir hayaldi Üzerimize bir hayal daha yüklenince, Çırılçıplak kaldık öylece... Güçlü olmak; zeki, zengin ve kendin olmaktan geçerdi İyi ama biz; aptal, fakir ve "başkası"ydık... Her seferinde başkalarının cümlelerinde kaybolduk Kendi hayallerimiz yerine başkalarının hayallerine girmeyi denedik Ve her defasında boğulduk... Oysa güçlü olmak, hayal kurmaktan geçermiş En güçlü insan, en büyük hayali kuran insanmış oysa Çok geç anlamışız bunu Meğer biz hep "çok geç"mişiz Biz, en küçük hayali kurduğumuzda bile Gerçeklik uçurumundan itmişler bizi Büyük, kocaman cüceler... Oysa biz, salıncakla bile gökyüzüne uçardık Bıraksalardı, bunun gerçek bir yolunu bulamaz mıydık? Hayır, biz o kadar büyük olamazdık... Üzerimize dikilen hayali giymek zorundaydık... Yıllar geçti, ve biz... Ve biz yamalı hayallerle dolaştık Keyifsiz mutluluklar yaşadık Aşkı bulsak bile Zengin olsak bile Kıskanılan hayallerle olsak bile Keyifsiz mutluluklar...