Henüz okumadığımız kitaplar hakkındaki malumatlara erişmemize vesile olan ve okuduğumuz kitaplardan alıntı yapıp bu kitapları incelememiz için şahane bir platform olan 1000k ailesine teşekkür ederek incelememe başlıyorum.
Dikkat, spoiler içerebilir!
Kitabın yazarı Semih Akşeker mimar ve akademisyen. Bu kitap üçlemenin sonuncusu imiş. (Apartmana Hayır, Mutlu Ev, Barbar Kentler Dost Şehirler) Kitaba Kitap Şuuru'ndaki çekilişi kazandığım için eriştim, bu vesileyle buradan Oğuzhan (Saygılı) Bey'e de teşekkürlerimi iletmiş olayım.
Kitap iki bölümden oluşmakta ve ekseriyetle kent ve şehir karşılaştırılmakta.
Bu kitabı okuyana kadar kent ve şehri eş anlamlı kelimeler sanırdım. Bu kitap sayesinde kent ve şehir arasındaki nüansları öğrendim. Geçmiş uygarlıklardan kalan tapınaklar, saraylar, kaleler, surlar, amfi tiyatrolar, Kolezyum vb. binalar zinhar gözünüzü boyamasın diyor yazar. Tüm bu yapılar o şehirlerdeki kölelere zulümle yaptırılmıştır ki buralara şehir denemez zira şehirlerde zulüm olmaz diyor. Burada nedense Mustafa Kutlu'nun Yoksulluk İçimizde kitabına atıf yapasım geldi: "Seninle harama batmamış bir beldeye hicret edelim." diyordu kız, oğlana. Yazara katılıyorum, ne yazık ki kentler harama batmış durumda. Semih Akşeker de kitapta harama batmamış şehirlerin arzusu içerisinde düşüncelerini dile getiriyor. Yazar didaktik bir üslupla diyor ki; kapitalizmle yoğrulmuş, insanların çalışmaktan sosyal ilişkilerini neredeyse sıfıra indirdiği 'barbar kent'lerden insanların doğal beslendiği ve ilişkilerinin de tabii olduğu 'dost şehir'lere dönmezsek çok şey kaybedeceğiz, kapitalizmin çarkı insanları da yutacak. Yazarın eski şehir yaşamlarına özlemi gayet net hissedilse de ümitsiz değil. Geriye dönüş zor olsa da istenirse dönülebilir.
Kitap ince, kısa sürede bitirilebilir, ben şahsen beğendim, vakit kaybı gibi düşünmeyin, yakın anlamlı kelimeler üzerinde düşünmeyi sevenler okuyabilir...
