"Ölümden korkmak anlamsızdır, çünkü yaşadığımız sürece ölüm yoktur, ölüm geldiğinde ise artık biz yokuz." -Epikür "Ölüm" denilen şey ne kadar garip ve gizemli en azından şu an yaşayanlar için gizemli, ölümün bizim için iyi mi yoksa kötü mü olacağını yaşamadan bilemeyiz. Hayatı tadan her canlı ölümü de tadacaktır. Ölümü içimizde taşıyoruz, onunla yaşıyoruz, onu yaşayacağız. Ansızın ölüm geliverecektir. Hayatın kanunudur bu. Peki o ansızın geliverecek olan ölüm sizi korkutuyor mu? Beni korkutuyor doğrusu, özellikle bugünlerde yaşadığım sağlık problemlerim beraberinde ölüm korkusunu da getirdi. Okunacak kitaplar, izlenecek filmler, gezilecek yerler var. Tam olarak yaşadım sayılmam diyorum çünkü daha yapılacak o kadar çok şey var ki! Bilemiyorum sanırım hayatında hiçbir başarısı olmadığı halde yüreğine kocaman umutlar sığdıran birinin daha küçük yaşta hayatını kaybetmesi epey trajik olacaktır, Peki ya ölüm korkusu?! o daha da trajik değil mi? Ne onduruyor ne öldürüyor bu korku.İyisi mi biz ölümden korkmamak gerektiğini öğrenelim, hatta mutlu bir şekilde ölmek gerektiğini tembih edelim kendimize. Peki nasıl mutlu ölececeğiz ki, bu mümkün mü? Evet mümkün. Belki bu biraz da ölüm ile ilgili düşüncelerimizle alakalı ama daha çok yaşadığımız hayat ile alakalı diye düşünüyorum. Peki bu hayatı nasıl mutlu yaşamalı? En azından yaşadığımız şu hayatta parasız mutlu olamayız! Parayı sevmiyorum diyenler bile aslında paranın ne kadar gerekli olduğunun farkında. Yaşadığımız dünya şartları parasız mutlu olunabilecek şartlar değil maalesef. Kitap da bunu anlatıyor zaten. Geçim derdinde birinin hayatını mutlu sürdürmesi pek de mümkün görünmüyor ne yazık ki! Mutlu yaşayan, mutlu ölür. Mutsuz yaşayan birinin gözü arkada kalır, yaşayamadığı mutlulukları düşünüp daha çok korkar ölümden. Yol'a Düş-Ayrılık da Sevdadandır türküsünde çok beğendiğim bir kısımı sizlerle paylaşmak istiyorum ; "Korkuyorsun, ölümden de yaşamaktan da Olmuyor ikisi de Ne yaşam beliriyor yüzünde Ne ölüm alıp başını gidiyor sessizce Her gün biraz daha ölerek yaşıyorsun Her gün yaşayarak biraz daha ölüyorsun Her gün biraz daha..." Ne de güzel tercüman oldu duygularıma şu cümleler! Mutlu Ölüm, Yabancı romanın bir taslağı niteliğini taşıyor aslında ama biraz farklı konular da işlenmiş. Ama her iki eserde de ölümden korkmamak gerektiği vurgulanmıştır. Yaşam denilen şu yorucu yolculukta, bazen de canımıza tak eden anlar olmuştur işte o anlarda da nasıl da ölümü arzuladık, nasıl da mücadeleden kaçmak geldi içimizden ama Sifsifos misali sürekli çabada olmak gerek, bir savaşı hiç mücadele etmeden kaybedeceğimize mücadele edip kaybetmeyi tercih edelim, en azından mücadele ettik deriz! Kitap hakkında söylenebilecek çok şey var aslında lâkin ne zaman inceleme yazmaya başlasam unutuveriyorum. İyisi mi siz kitabı alıp okuyun. Albert Camus'un, daha çok felsefik yönüne odaklanmanızı tavsiye ederim böylece daha çok şey öğrenirsiniz onun kitaplarından . Keyifli okumalar :)

Mutlu ÖlümAlbert Camus · Can Yayınları · 20164,867 okunma

··

20 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Berilovsky