Sayfa no yok
Cilt no yok
Hane no yok
Ana adi, ben sokak çocuguyum abi
Hani su uçurtmasi gökyüzünde asili kalan,
Bilyelerini rüyalarinda unutan,
Ve oyuncaklarini masal kahramanlarina çaldiran,
Çocuk varya o benim iste, o benim abi...
Sahi bir annem olmaliydi dimi
Ben dudaklarimda sokaklari besteliyorum oysa
Sahi abi tadi nasildi anne sütünün
Anneler nasil oksardi çocuklarini
Anne kokusu nasildir kim bilir
Ana ha, bir anne çizebilirmisin benim için
Karanligin kar sogugu parmak uçlarina bir anne
Ve yanina beni eklermisin abi
Tipki suluboya resimlerdeki gibi simsicak
Sahi abi senin gözlerini kesmiyor degil mi
Bir köprünün soguk, gergin ve karanlik bedeni
Sahi sen hiç seyrettin mi aydedeyi bir köprünün altindan,
Üsüdün mü abi kayan bir yildiza bakarken,
Bosver...
Gel boyat istersen ayakkabilarini
Ben su ayakkabilarin bagciklarindan asiliyorum hayata
Gel boyat ayakkabilarini
Boyatta resmi çiksin dostun, düsmanin tüm kaldirimlarin
Sayfa no yok
Cilt no yok
Hane no yok
Yoklarin varliginda tam göbek bagindan hiç yakalandin mi hayata
Bir de bir de babam olmaliydi di mi?
Beni dövecek bir babam bile yok biliyor musun?
Nasirli ellerinde sevkat arayacagim bir insan
Kimbilir, bayramlarda neler alir babalar çocuklarina
Unutmusum, bayramlariniz da vardi sizin öyle degil mi, arifeleriniz
Bayramlarda temize çekilen dostluklar vardi sonra
Oysa ben kirik dökük isliklar ismarliyorum günese ve mehtaba
Yankisiz, bestelenmemis ve bestelenmeyecek serseri isliklar
Bir babam olsaydi belki yeterdi
Çocuk olurdum eskisi gibi, simarirdim öylesine
Bosver abi...
Kimin neyine bayram, kimin neyine hediye
Baba kimin neyine abi
Sahi senin düslerin vardir
Göremedigin rüyanin düsünü kurar misin hiç
Ahmet bir düs görmüs geçenlerde
Köprü altinda tanistik, soguk ve geç gelen bir gecede
Utanirken anlatti, anlatirken utandi.
Bir ip baglamis gökkusagina,
Bak ana diyormus uçurtmami gördün mü,
Ya uçurtmamin gölgesinde bilye oynayan çocuklari.
Ahmet'in düsü iste...
Bana düslerini kiralar misin abi,
Bedava boyarim ayakkabilarini,
Bana düslerini, düslerini abi
Bosver, bosver...
Bak iyi parlayacak bu ayakkabilar,
En parlak ayakkabilarinla yürüyeceksin yasama
Sen düsünme, sokaklar düsünsün beni,
Gazete mansetleri,
Üçüncü sayfa haberleri düsünsün,
Isimsiz bir damla gözyasi düsünsün,
Sen beni düsünme, düsünme be abi...
Nasil olsa ben,
olmayan ayakkabilarimin sicakligiyla basiyorum tüm kaldirimlara,
Olmasa da anne babasi sokaklarin
Sokak çocuguyum ben, sokak çocuguyum...
Kazanilmadan kaybedilmis bir gelecegin herhangi bir yerinde,
Ben sokak çocuguyum abi,
Hani su uçurtmasi gökyüzünde asili kalan,
Bilyelerini rüyalarinda unutan,
Oyuncaklarini masal kahramanlarina çaldiran çocuk varya,
Iste o benim, o benim abi, o benim abi...
Ali ULURASPA