152 sayfa boyunca her cumlesinde çığlıklarin, isyanın, artık yorulmuslugun hissedildigi kitap. Sanki, altıni cizdigi, gordukce yuregini delen tum insani tutumların toplamindan oluşmus. Yer yer altıni cizsem de genel olarak altıni cizebilecegim cumleler.Yıllar once yazılmıs olsa da kitaptaki olaylarin, durumlarin hic degismedigini acıyla bir kez daha farkettim.Bir dönem kitabin toplatilmasina sebep olan esekli bolum hakkinda ne dusunuyorum? Okurken icim cok acıdi o yuzden bu kadar detay keske olmasaydi diye gecti icimden. Genel olarak, insanlarin her davranıslarinda olumsuzu bulan bir yani var kitabin. Karakterlerimiz birbirine karsı iyi niyeti kaybetmis gibiler. Bense hala insanlarda iyi yanlarin gorulebilecegi ya da gorulmesi gerektigi taraftariyim. Pozitif psikoloji ya da henuz yorulmadim belki de

YürümekSevgi Soysal · İletişim Yayınları · 20121,159 okunma

·

16 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.