Gönderi
~~~KitapAğacıDevrialemKitapKulübü~~~
~~~Meksika, hüzünlü insanlarla mutlu çocukların ülkesi~~~ diyerek başlayan söz unutulmaz kitap başlangıçları arasında olacaktır benim için...
20. yüzyılın 2.nci yarısında roman sanatına kendi damgasını vurmuş yazarlardan 1i olan Fuentes'in, yazar olma yolundaki 2başyapıtından 1isi ~Doğmamış Kristof~ Meksika tarihini öğrenmeye yönelik 1kitap olup, araştırmadan olayların zihinde oturmasının kesinlikle çok zor olduğu 1kitaptir ama belli 1yerden sonra artık araştırmayı bırakıp cümlelerin tadını çıkarmaya çalıştım yoksa kitap bitmeyecekti ve bana işkence haline gelecekti :-)))
Kuzey Amerika'nın, Meksamerika olduğu, ABD'li petrol şirketlerinin güney eyaletlerini ele geçirdiği paramparça olmuş 1Meksika, borç yükü altında ezilen; çevre kirliliginin öldürücü boyutlara ulaştığı; siyasetçilerin yoksul halka simgesel eylemler ve yarışmalarla oyalamaya çalıştığı, başarısız kalınca da katliamlara başvurmaktan kaçınmadığı, yazılanların hepsinin tanıdık olaylar silsilesi olan 1'tatlı vatan' hikayesidir DoğmamışKristof...
Yarışmalardan 1inde, Kolomb'un Amerika'yı keşfedişinin 500. yıldönümü olan 12 Ekim 1992'de doğacak ve soyadı Kolomb'a (Ispanyolca ''Palamo'') en çok benzeyen bebeğin 21 yaşında ülkenin yöneticisi olacağını ilan eden yarışmadır ki işte bu yarışmanın ürünü olan, henüz 'Doğmamış Kristof Palomar' romanın anlatıcısıdır.
Rahim içinde her şeyi görür ve anlatır cenin Kristof ki kitaptaki cenin iç muhasabe yerleri kitaptaki en çok sevdiğim yerlerdir: annesi Angeles'ı, ~muhafazakar~ babası Angel'i, siyasi ilişkileri sayesinde milyarder olmuş işadamlarını, ülkeyi uzun süre yöneten kâbus parti PRI'yı, nefes alınmaz hale gelmiş, çöp ve lağım kuşatması altındaki yeri, paranın tatil yerlerini, sokak çocuklarını, yok sayılan yerlileri, Meksika dönem tarihine ait tüm olayları görür ve anlatır ki ben en çok oluşum adına konuştuğu yerleri çok sevdim...
Cervantes, Rabelais, Sterne, Diderot, Gogol ve Dickens gibi edebiyatçıları anarak da olayları bağlar ki yakın zamanda okuduğum Don Quijote un da önsözünü yazmıştır şimdi neden yazdığını daha iyi anlıyorum...
Bu romanı başyapıt kılan Fuentes'in memleketi Meksika'ya duyduğu nefret ve acı yüklü sevgi yoğunluğu ki insanı gülümsetirken epeyce düşündürüyor bu durumlardan ötürü özellikle slogan ve ilanların olduğu özlü söz gibi yerler en çok eğlendiğim bölümlerdi, kahkaha kıvamında söylediği sözlere gülerken tokat gibi 1cümleyle resmen o söylediği hali düşünmeye başlıyor insan ki bu benim Fuentes de en çok sevdiğim durumdur.
Hayata, ülkeye, insanlara, yakın ilişkilere dair tüm durumlarin anlatıldığı DoğmamışKristof bence yazardan okunacak en son kitap olmalı. Ben sadece 4 kitap okumama rağmen diğer kitap isimlerini bildiğimden ya da okuduğumda varsa eğer tüm bağlantıları anlayabilmek adına (kitapta geçen Gringo ve İnez karakteri adına acaba dedim) en son mu bu kitabı okumaliydim ki eğer 1gun külliyat bitirsem tüm çizdiğim yerleri tekrardan okuyacağım ki bu da kitabı yeniden okumak gibi olacak zira kitapta çizilmedik yer kalmadı gibi :-)))
Carlos Fuentes Latin Amerika Edebiyatı ndan bugüne kadar okuduğum en zor yazarlardan 1i olup eğer mesafeliyseniz bu edebiyata kesinlikle bu yazarla başlamayın hele de Doğmamış Kristof la hiç başlamayin derim zira bence yazarın en zor, en katmanlı kitabı bu olabilir, yazarı tanımak istiyorsanız Aura isimli uzun hikayesi ya da Artemio Cruz un Ölümü ile başlayabilirsiniz benim yazara ait favori kitabım ~Artemio Cruz un Ölümü~ dür aynı zamanda yazarla tanışma kitabimdir...
Kitabın en sonu ~Unutuyor~ şeklinde biterken diğer Latin yazarlardan da okuduğumuz gibi Latin Amerika nin herzaman büründüğü hal olduğu için benim için en etkili sonlardan 1iydi...
Yazarı tanımama sebep olan Eyyy Kitap Dostu yine teşekkürüm sonsuzdur sana, iyiki okuyalım demişsin :-)))
Herkese keyifli mutlu okumalar dilerim...
·
1 plus 1
·503 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.