Yazar Yavuz Bülent Bakiler hocanın S.S.C.B. döneminde gittiği Türkistan'ı daha çok da Özbekistan'ı Taşkent'i Buhara'yı anlattığı eseri... Özellikle o dönemleri bilmeyen genç
nesillere tavsiye ederim..
Yavuz Bülent BÂKİLER'in bu eseri, satır satır okunması gereken; her cümlesinin sindirilmesinin şart olduğu ve Türkistan üzerine söz söyleyeceklerin kesinlikle ulaşması gereken bir çalışmadır. Yazarın şairlik vasfı gibi özelliklerinden ötürü kitap daha da önem kazanmakta.
Diğer Türkî ülkelerdeki kardaşlarımızın nasıl ve hangi şartlar altında Türkiye hasretliği çektiği muhteşem bir üslupla resmedilmektedir. Hatta bir Diyarbakırlı kardaşımızın sayın Bâkiler'in ayakkabısını Türkiye topraklarının tozunu barındırdığı münasebetiyle öpmeye çalışması bu hasretlik, özlem ve çilenin hangi boyutlara ulaştığının ispatıdır. Bizler o ülkelerdeki kardaşlarımız hakkında yorum yapmadan evvel bu eseri yedire yedire okuyup; Rusların akıl almaz baskı, propaganda ve gizli zulümlerini öğrenip, belleklerini ve gönüllerini tazelemeleri gerekir. Duruşu, Türkçesi, kopuzun teline vuruşu, misafirperverliği, cömertliği, dürüstlüğü, hüznü.. TÜRK olanları tanıyın ey Türk milleti!
Spoiler
"Biz hepimiz Türk Milletindeniz! Özbekler, Oğuzlar, Uygarlar, Tatarlar, Azeriler, Kırgızlar, Kazaklar, Türkmenler... Türk'türler ve Türkçe konuşmaktadırlar. Dünyanın güzelliği Türktür! Artık Dünya güzel değil. Türk mazlum ve mahkûm olursa dünyanın tadı kalır mı?"
"Acı çekmeyen huzurun, yokluk çekmeyen varlığın kıymetini ne bilir? İnsan, gözünü biraz da kendi içine çevirmeli. İnsan gönül kulağıyla biraz da Yaradanın sesini dinlemeli."
