Gönderi
Bugün sizleri Oğuz Atay'ı anlamaya davet ediyorum. Bakın okumaya değil yazarı anlamaya, hissetmeye davet ediyorum.
Ben, hayatımını iki döneme ayırıyorum; Oğuz Atay'ı tanımadan önce ve tanıdıktan sonra.
Eğer bu kitabı okumaya karar verdiyseniz önce derin bir nefes alın zira kitap içinde çok boğulacaksınız. Nefesiniz yetmeyecek. Belki dayanamayıp yarım bırakmak isteyeceksiniz ama tam o noktada kapıyı açıp albay içeriye girecek, oturacak yanınıza "hadi bitirelim şu oyunu" diyecek. Tehlikeli oyunlar oynayacaksınız. İnsanlığı ellerinizde öldüreceksiniz.
.
Hikmet Benol, insanın insana acı verdiğini iliklerine kadar hissetmiş ana karakterimiz. İnsanlardan kaçarak gecekonduya taşınan Hikmet, Emekli Albay Hüsamettin Tambay ve Nurhayat Hanıma komşu oluyor.
İç içe geçen monologlar, her yerden fırlayan düşünceler, bilinç akışı. Bir taraftan kendi ruhunun dile gelmesi Hikmet'in gerçek dünya ile düşsel dünya arasında kalarak parçalara ayrılması onunla birlikte sizlerinde parçalanmanız. Çok ama çok yoruldum. Çok acı çektim ve kayboldum. Ama iyi ki, çünkü kendimi buldum.
Demek istediğim; düz sıradan bir roman değil. Gerek anlatım tekniği, gerek yazar üslubu, sosyolojik çıkarımları gerekse duygusal olarak hissettirdikleri.
Kitap bana Sosyolog Erving Goffman'ın düşüncelerini hatırlattı.
Goffman derki; insanların toplumsal etkileşim içinde oldukları her yer birer sahnedir. Herkesin birden çok rolü var öğrenci rolü,kardeş rolü,arkadaş rolü hepsinde bir sahnede oyun oynar gibi oynuyoruz. Hikmet de, Hikmet1, Hikmet2, Hikmet3.. olarak rollere ayrılıyor.
Bir tren istasyonunda albay, Hikmetler,Sevgi, Bilge, Nurhayat hanım ve diğerleri ile karşılaşıp yolculuk yaptım. Her istasyonda biriyle vedalaştım.
Ah Albayım Tehlikeli oyunlar oynamak istiyoruz istiyoruz da artık insanlar yüzlerinde binlerce maske ile sadece oynuyorlar. Duygusuz, hissiz, düşünmeden. Mış gibi yaparak.
Kocaman dünyada bazen tek istediğimiz bir kişinin bizi anlaması. Hemde sessizliğimizden anlaması yormadan, kırmadan. Ben bu postu tam da kimsenin beni anlamadığı ama Oğuz Atay'ın beni anladığı yerden sizlere paylaşıyorum.Sevgiler
·
21 views
Kitap kadar güzel bir inceleme olmuş. Elinize sağlık.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.