Karşim aklıma hemen Olağan Psikopatlar kitabında okuduğum şu alıntı geldi;
Hayat yolculuğunun amacı, mezara alımlı, iyi muhafaza edilmiş bir bedenin içinde değil, tekrar tekrar patinaj yapıp tozu dumana kattıktan sonra tamamen tükenmiş, sonuna kadar harcanmış bir halde bağıra bağıra, "Vay canına! Ne yolculuktu be!" diyerek varmak olmalıdır.
- HUNTER S. THOMPSON
Madem ki bir gün öleceğiz, neden tozu dumana katıp, patinajı uzun tutmayalım ki:) çok merak ettim ben de okucam. Ağzına sağlık.