Sen babanın öldüğü yaştasın babam
Bugün yandı yüreğin
Boğazın düğümlendi
Yüreğin acıdı babam
Ben bugün babamın acısını anladım
O düğümün adı neydi babam
Şu içimdeki acıya nasıl dayanırım babam
Nefesim kesilince dolan gözlerim
Karanlıkta korkan gözlerim
Mesken edinmiş geceyi
Ellerim tutmaz ve dudaklarım titrek olmuş
Hele şu yüzümdeki ateş
Babanın gidişi ile yıkılışını biliyordun
Biliyordun da niye gittin
Bu acıyla bıraktın bizi
Çaresiz ve kimsesiz
Beni büyüttün de mi gittin
Şu yirmi üç yaşımla
Akılsızlığımla çok mu güçlü gördün
Sen niye gittin harbi baba
Elleri ekmek kokan annemi
Ne hakkın vardı bıraktın
Altı cahille çobanlık ettirdin
Hele dışardakiler nasıl üzüyor bir bilsen
Ablam nasıl yıkıldı
Emin nin yükünü görebiliyor musun
Ebru nun suskunluğu
Şirin nin güzel yüzündeki hüzünü
Hele Ahmedimin küçüklüğü
Kardeşlerimin gözlerinde kaçırırken yüzümü
Anneme sızlayan yüreğimi
Gelen misafire öfkemi
Ve seni özleyen içimi
Ruhum kırılıyor babam
İçim dolu
Gözlerim bomboş
Dilim suskun
Sırtım ağrıyor babam
Bir tarafım öfke diğer tarafım acı
Sesim sönüyor
Tanrı da duymuyor artık beni
Kafam karışık
Neden neden diye sorgulamam
Böyle sorunca azap çektiriyormu Tanrı sana
Ya kızıyorsa sana
Babanı gördün mü babam
Nasıl iyimi o da
Çok kızgınım ona
Duymuyor sesimi
Babam böyle sabah gülerken görürsen unuttum sanma
Annem ve kardeşlerim içindir
Babam gülüşlerimiz bile yarım oluyor zaten
Gözlerime bakarsan anlarsın
Babaannem seviyormuş seni babam
Tütün sarışından anladım
Fatma halam o çok ağlıyor babam
Rüyasına girip teselli eder misin
Zahide halam gözlerinden anlıyorum
Bizleri nasıl bastı bağrına bir görsen
Onun gözlerinde seni görüyorum
Halama teşekkür eder misin babam
Neslihan halam en iyi arkadaşım
Onun sesinde hüzün var babam
Kulaklarım dahi o hüzne ağıtlar yaktı
Halama sesinle şarkılar söyler misin babam
Aslihan halam yüzü sana benziyor
Bana çok güzel öğüt veriyor ve iyi geliyor
Onun yüreği ağlıyor ama belli etmiyor
Halamın gözlerinden öper misin babam
Amcalarımı bilmem babam
Onlar hep uzaktalar
Yüreklerine uzatamıyorum ellerimi
O samimiyet hiç olmadı babam
Dayılarıma çok öfkeliyim babam
Annem için ses etmiyorum
Zaten samimi gelmiyorlar artık
Kahramanlar masal gibi yalandır babam
Kış bittiyor bahar gelsin istemiyorum
Hava Ahmedimin sesi kadar huzurlu olcak
Çimenler Ebrum kadar serin
Ağaçlar Eminim kadar neşeli
Çiçekler şirinimin yüzü kadar güzel
Kuşlar Ablam gibi olacaklar
Ama içim annem kadar çaresiz olcak
Bahar gelmesin babam
Sen yoksan ne bahar ne de bayramlar olsun istemiyorum babam
Ama şimdi kardeşlerimin ve annemın hakkı var
Zaten duymuyor Allah beni gelecek gibi
Öyle babam
Ay gider güneş gelir
Ben yanarım kül olurum
Yani herşey olduğu yerde bi sen eksiksin birde eski gülüşlerimiz
Yine iki kol iki göz yaşıyoruz
Ama alışamıyoruz
Alışmakta istemiyorum babam
Hilal SÜZEN