Küçük Prens ile ilgili aykırı bir inceleme yazma niyetinde hiç değildim doğruyu söyleyecek olursam. Fakat en son Ali Poyrazoğlu'nu dinledikten sonra da (son damla bu konuşma idi) niyetim iyice belirginleşti. Küçük Prens, hem biraz pazarlama hem de biraz abartı eseri değerinin çok üzerinde iltifata ulaşmış bir eser. Bu şöhretin beni en rahatsız eden tarafı ise; "Küçük Prensçiler" (Prensten daha fazla Prensçikler) oluşmuş olması. Kitabın içerisinde çok fazla felsefi atama mevcut. Sembollerin kullanımını da tebrik etmek lazım. Fakat bu bir çocuk kitabı. Kitabın sonlarına doğru gerçekleşen -kuyu çözümlemesi-, yılan ile beraber gerçekleşen diyalogların derinliği ve anlamı, tilki ile dostluk ve evcilleştirme ve daha da aklıma bir anda gelmeyen her yorum gerektiren saptama, altyapı, sembolizm, felsefi (hem ontolojik) birikim olmadan gereğinden fazla düz olarak anlaşılacak. Tekrar ediyorum bu bir çocuk kitabı. O zaman, ya yazar büyüklerle dalga geçmiş, ya çocuklarla. Yani bu kitabı on yaşında okuyup ucundan kıyısından anlamlandıracaksın ki, otuz yaşına geldiğinde tekrar okuyup içindeki sihire ereceksin. (Yazarak düşünüyorum) Eğer, çocuk kitapları okuyan çocuklar için ayrı bir değerlendirme yeri olsaydı buradaki yetişkinler gibi övgü dolu sözlerle yere göğe sığdıramayacak ve hayatındaki en etkileyici yapıt olarak tanımlaya(bilecek) kaç çocuk olurdu...takdir sizin. Bu anlamda MOMO, Küçük Prens'i kahvaltı da yer. Kim ne derse desin. Çünkü MOMO daha samimi, daha çocuksu ve daha çok çocuğun anlayabileceği, ulaşabileceği anlam aralığında, (Ve yetmez) küçük prens'ten çok daha derin bir felsefi sorunu adresleyerek, sorgulatarak, düşündürerek yazılmış. Fakr nerede, çünkü MOMO okuyan çocuğun gerçek okuyucu olması gerekiyor. Düz metin ile (yani resimsiz) otuz belki kırk sayfayı aşamayacak bir metin, elbet her çocuğun hayali...çünkü hiçbir çocuk kalın kitaptan hoşlanmaz, hoşlanmıyor. (Basit bir şekilde gözlemleyebilirsiniz...sadece bizim eve has bir sorun değil bu:)) Aynı zamanda hiç bir çocuk; incilden daha fazla sattığı için (bile) bu kitabı okumaz. Sizin benim gibi yetişkinler okur ve hepimiz de İncil ne kadar satıyor...bilmeyiz. Bu kitabın, bu ucuz pazarlama garabetine maruz kalması da Küçük Prensçilerin ayrı bir işgüzarlığıdır. Velhasıl, MOMO varken...Küçük Prensi severiz ama MOMO'ya saygı duyarız.

Küçük PrensAntoine de Saint-Exupéry · Ez - De Yayınları · 2015234,5bin okunma

·

43 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gene Dekart