elçiye zeval olmazmış derler..
Eskiden Müslümanlar'ı yoketmek için, öldürmek kafii idi. Fakat durum şimdi tamamen değişti, İslam düşmanları şöyle diyorlar :(Müslüman'ı öldürmeye lüzüm yok, inancını öldürürsek fikri bozuk olur, fikri bozuk olunca da hem bir Müslüman eksilir, hem de biz, bir tane adam kazanmış oluruz.)
Fikri (İNANCI) öldürme metotları, tuzakları
gayet basit: Biri SORULAR.. İSLÂM'ı bilmeyen gençlerin beynine balyoz gibi inen sorular. Cevabı veremeyen gençin param parça olan zihni ve sonra kocaman bir isyan: "BEN ARTIK İNANMIYORUM."
SEN,DAHA ÖNCEDEN DE İNANMIYORDUN
İNANDIĞINI ZANNEDİYORDUN. İNANANMAN İÇİN, İNANDIĞIN ŞEYİ TANIMAN VE ÇOK İYİ BİLMEN LAZIMDI.
Halbuki sen, futbolu, rezalet filmlerini çok iyi biliyordun. Moda, kumar, içki, kadın, kız, yakışıklı erkek sanatçıları modelleme, Falan artistin hayatı, filan şarkıcının hayatı derken, SEVMEN GEREKENİ SEVMEDİN, TANIYAMADIN.Sen onlarla meşgulken, sana bir soru tuzağı kurdular.
"Niçin yaşıyoruz? Dünyaya bir kere geldik, niçin eğlenmeyelim? Niçin zenginler mutlu? Niçin?... Niçin? Vs."
Sen, senden çalındın. Araştırmadın, çünkü çok meşgüldün. Akşama güzel bir film vardı, yarın imtihanın vardı ona çalışacaktın, ertesi gün yaş günün vardı, daha öbür günü tiyatroya gidecektin, derken, geldi cumartesi, pazar.
Bu günlerde de maç ve gezilerin vardı ve böylece hafta bitti.
SEN İSE SANA SORULAN SORULAN SORULARIN CEVABINI DÜŞÜNMEDİN BİLE
Belki de işine öyle geliyordu. KORKUYORDUN, (Ararsam soruların cevabını bulurum, bulursam, inanırım böylece de artık eğlenemem) sanıyordun.
BOŞVER ALDIRMA HUZURUM KAÇMASIN
diyerek kendi kendinden korkup, benliğinden uzaklaşıyordun. Sana, helal eğlencenin yeteceğide de söylenmedi.
Derken, Yanıldın. İnanmayınca hepten mahvoldun. Yılıkıldın, kişiliğini kaybettin,
ruhun sıkılıyordu. Ruha da inanmıyordun ki, derdin devası için uğraşasın.
Sen bir robot olmuştun.
Din düşmanları sana ne diyorsa, okuduğun ateist materyalist kitaplar sana ne diyorsa,
sen onlara inandın. Mutlu oldun mu?
Hayır.. Asla olmadın.. Ve sen, kendi idarenle değil, başkalarının idaresiyle yaşıyordun. Halbuki, adım adım bir menzile doğru gidiyordun, o kadar meşgüldün ki..
Bu gidişin fark edilmeyecek duruma gelmişti. SENİ YARATAN RABB'İNE DÜŞMAN OLMUŞTUN. Adım adım ona doğru gittiğini unuttun ve kokuşmuş bir et yığını haline geldin. İlk yıkılışın sana sorulan sorularla başladı. Sulara cevap veremeyince, sen de başladın başkalarına aynı soruları zincir yaparak sormaya.
.....
Sayfa 21
··
376 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.