Gönderi

Çoğu hastalık gibi bu da kademe kademe ilerliyordu ve karşı koyamadıkları ihtiyaçları, olan bitenin çoğunu görmezden gelmelerini, bir kısmını kafalarında çarpıtmalarını olanaklı kılıyordu. Geri kalanları da hayatlarının gerçekliğinin bir parçası olarak kabul ediyorlardı. Ama her geçen günle beraber gerçek görmezden gelinmesi imkansız bir hal alırken, hastalık gerçeği anında ve otomatikman kabul edilebilir bir şekilde çarpıtarak rasyonalize ediyordu. Hastalıkları, hastalıklarını sürdürmeye ve ona boyun eğmeye devam etmeleri için gerekli olan bütün yalanlara inanmalarını sağlıyordu; ona esir olmadıklarını ve hatta özgür olduklarına inandırma noktasına kadar.
Sayfa 210
·
11 görüntüleme
S•