Kitabın tam olarak ne hakkında olduğu bilgisini benden çok daha iyi bir şekilde Wilhelm Reich’in kendisinin vereceğini düşündüğümden size kitabın son sayfalarından bir alıntı ile belirtmek isterim... “Senin dürüst, çalışkan, ağırbaşlı olduğunu, bir arıya ya da bir karıncaya benzediğini çok iyi biliyorum. Ben yalnızca binlerce yıldır senin hayatını yıkan ve yıkmış olan sendeki «küçük adam» yönünü ortaya çıkardım. Küçük ve zavallı olmadığın zaman sen büyüksün, küçük adam. Bizim tek umudumuz senin büyüklüğündür. Kendi işini aşkla başla yaptığın zaman sen büyüksün, küçük adam; kendini sevinçle mimarlığa, yontuculuğa, resime, süslemeye, ekinciliğe verdiğin zaman sen büyüksün; mavi gökten, karacadan, şebnemden, müzikten ve danstan hoşlandığın zaman büyüksün, çocuklarının büyümesi, eşinin güzelliği sana hayranlık verdiği zaman büyüksün; planeteryuma gidip yıldızlara baktığın zaman, kitaplıklara gidip diğer kadınların ve erkeklerin hayat üzerine neler yazdığını okuduğun zaman sen büyüksün, küçük adam. Büyük baban seni dizlerinin üzerine alıp salladığı ve geçmiş zamanları anlattığında, belirsiz geleceğe güvenle ve çocukça bir merakla baktığında sen büyüksün. Genç ana senin yeni doğan bebeğine ninni söylediği zaman, gözlerinde yaşlarla ve yüreğinin derinlerinde ona iyi bir gelecek düşündüğün zaman, gün be gün, yıl be yıl çocuğunun geleceğini hazırladığın zaman sen büyüksün, küçük kadın.” “Diktatörler ve zorbalar, küçük şeytanlar ve dedikoducular, kurtlar ve böcekler, bir Bilge’nin önceden söylediği alınyazısından kurtulamayacaklar: Kutsal tohumlar saçtım yeryüzüne. Hurma ağaçları solmuş Kayalar parçalanmış olacak. Anlı şanlı hükümdarlar Kuru yapraklar gibi uçacak. Tufanlar arasında bin gemi Benim sözümü taşıyacak. Ben gideceğim, Sesim kalacak!”