Bu kitap hatta Kafka'nın eserleri tüm üniversitelerde ders niteliğinde okutulmali...
Tüm bu duyguları kelimelerle anlatım şekline o kadar imreniyorum ki...
Babaya Mektup' u okuduktan sonra şöyle bir kanıya vardım; empati yapamayanlar lütfen ebeveyn olmasın hele öğretmen hiç olmasın.
Aslında muhteşem yetenekte ki bır çocuğu nasıl böyle değersiz hissettirebildeler, nasıl bu kadar hiçe sayabildiler...
Aslında Franz'ın kim olduğunun ne olduğunun bir önemi yoktu. Çünkü ne yaparsa yapsın ailesinin ona hissettirdiği kadar vardı, hissettirdikleri kişi idi... Asla bundan fazlası olmadı olamadı.
