ruhlar kocuyor evlatlarım. ruhlar… kocuyor. tanrı, gelmiş ve gelecek bütün ruhları yarattı bir vakit. hepsinden itaat sözü aldı, sonra her birinin dünya vadesini onları içine koyduğu peteklerin üzerine yazıp beklemeye bıraktı. ruh, kendi sırası geldiği vakit, saniye şaşmaz peteğinden çıkar, dünyaya geleceği ananın rahmine doğru uçmaya koyulur. uçar uçar. bu yolculuk manadan maddeye, ukbadan dünyaya, pinhandan ayânadır. ilk yuvasına gelen ruh, dünya günlerini saymaya başlar artık. ya geride kalan ruhlar? işte onlar. bekleye bekleye kocarlar. atalarımızın ruhları, ilk atamızın ruhuna daha yakın değil midir? ondan yıllarca sonra doğan ve peteğinde sırasını bekleyen bizlerin ruhu beklediği yerde yaşlanmaz mı? ruhlarımız onlarınkinden yaşlı değil midir? işte buna kafa yormalı.
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.