“İki tür insan vardır: birçok fikir üreten insanlar ve bu fikirleri uygulamaya koyabilen insanlar.” Eveeet, güzeel! Bu güzel fikirleri okuduk, acaba şimdi uygulayabilecek miyiz ? Yol yakınken bence hâlâ şansımız var. 21. yy’da teknoloji o kadar hayatımızın içinde ki, onu kontrol edebildiğimizi zannediyoruz ancak asıl bizim iplerimiz onun elinde. Fakat bu düzelebilir bir durum. İş işten geçmiş olanlar, yani bağımlı olanların ise vay haline! Davranışsal bağımlılık tehlikeli bir şekilde, kademeli olarak, yavaş yavaş bizi öyle bir ele geçiriyor ki okudukça daha iyi anlıyorsunuz kendi davranışsal bağımlılık derecenizi. Facebook, İnstagram, Netflix gibi karşı konulmaz sosyal medya sitelerinin hayatımızdaki yeri ve konumundan, bir zamanların vazgeçilmez oyunları tetris, süper mario, candy crush, farmville gibi oyunların doğuşu ve zaman içerisinde yerini başka bağımlılık yaratıcı oyunlara bırakışından öyle güzel bahsediyor ki hepsinin eleğinden geçmiş biri olarak ben, ekranda geçirdiğim süreyi hesaplama bile hesaplayamadım. İnsanların hayatımı mahvetti diyecek kadar bağımlı oldukları bu oyunları neden ceolar kendi çocuklarına oynatmıyor dersiniz? Veya sosyal medyada geçirdiğimiz her dakika onlara dolarlar kazandırırken onlar bu sitelerde ne kadar vakit harcıyorlar? Ya da şöyle soralım, harcıyorlar mı ?? Okurken Dmax kanalında bir belgesel izliyormuşum hissi uyandıran bu kitap internet, teknoloji bağımlılığından bahsediyor evet ama aslında oyun bağımlılığından bahsediyor. Çeşitli oyunların bağımlılıklarından bahsederken acaba “PUBG” oyunundan neden bahsedilmemiş anlayamadım, zira bence yüz yılımızın faciası bu oyun, yediden yetmişe herkesin önünde. Eğer kitapta bu oyundan da bahsedilseydi bir iki bölüm daha giderdi. Çünkü efendim, çocuk, genç, yetişkin her seviyeden insanı kendine kitleyen bu oyunun bağımlılığından eğer biraz daha bahsetmezlerse serseri, davranış bozuklukları olan, ergenlik seviyesi yüksek bir nesil yetişecek ve biz öğretmenlerden de bu nesli iyileştirmemiz istenecek. Süper güçlerimiz yok maalesef. Velhasıl fena halde etkilendim kitaptan. Alarmımı “SnūzNLūz” olarak değiştirecek kadar etkilendim. Fitocracy uygulamasının ne olduğunu merak edecek kadar, Sporkly diş fırçasının ne olduğunu merak edecek kadar etkilendim. Oyunlaştırılmış eğitimin bir kere daha öneminin farkına varacak kadar etkilendim. “Davranışsal bağımlılıklara iki türlü yaklaşılabilir: yok etmek ya da dizginlemek.” diyen yazar aslında kitapta bizlere çözüm önerileri de sunuyor. Ayın kişisel gelişim&pedagoji kitabına son olarak söyleyeceğim şey; kitabın teşekkür kısmında yazara yardımcı olan öğrencilerin isimlerinin arasında Türk bir bayan ismi de görmek çok gurur vericiydi. Bence bu çağda yaşamaya mecbur biz insanlar, neyle karşı karşıya olduğumuzu iyice bir anlamalıyız. Neden eroinden beter bu bağımlılık, okuyun, öğrenin diyorum efenim. %100 tavsiyedir.

Karşı KonulmazAdam Alter · Paloma Yayınevi · 201869 okunma

··

122 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Asiye KÖKSAL