Namuslu olmak ne zor şeymiş meğer!
Cesedi Kırklareli’nin Istranca Dağları’nda bir çatakta bulunan Sabahattin Ali’nin kafa karıştıran faili meçhul bir cinayete kurban gittiğini yazıyordu gazeteler...
Derin ve kapalı kapılar ardında imzalanmıştı ölüm fermanı... Bu sebeple, insanın kanını donduran bu cinayet bir türlü aydınlatılamıyordu.
Sonraları cinayetin failinin Ali Ertekin olduğu anlaşıldı. Orduda Astsubay olarak görevli iken ordudan silah kaçırıp sattığı için ihraç edilmiş eski bir asker... Yurt dışına insan kaçırdığı söylenmekteydi ve yolları Sabahattin Ali ile keşişti. Yolları keşişti çünkü Sabahattin Ali hakkında suç dosyaları kabarmış, sivri diline maruz kalanlar tarafından isminin üstü çizilmişti.
Tek çare kalıyordu, kaçmak. Özgürlüğü ve adaleti şiirlerinde ve romanlarda sıklıkla işleyen Ali’ye başka çıkar yol bırakmamışlardı.
Sabahattin Ali’yi ölüme götüren yolu okuyacağınız, biraz uzun ama okunmaya değer bir link bırakıyorum buraya...
#108878559
Aslına bakarsanız dönemin hükümeti sol görüşlü, Sabahattin Ali’yi çoğumuz solcu olarak bilsek de,
o ne sağcı ne solcuydu. Ortadaydı. Zulmün, adaletsizliğin safına girdiğini görenlerden sözlerini asla sakınmıyordu.
Markopaşa dergisi onu hedef haline getiren başka bir konuydu. Dergi ilk sayısında 6.000 tiraja sahipken, 8. sayıda 34.000 tirajlara kadar ulaşmıştı.
Dergiyi Aziz Nesin ile birlikte idare ediyorlardı. Aziz Nesin’i de bildiğiniz üzere sivri diliyle okları üstüne çekmeye meyyal bir yazardı. O dönemlerde Aziz Nesin’in hızlı olduğu zamanlar; Sabahattin Ali onun hakkında “Siyasi ve mizahi olarak kontrol edilmesi gerekiyor.” demişti. Ki bu sözlerinin akabinde Aziz Nesin bir yazısından dolayı tutuklanmıştı. Asıl tutuklanma nedeninin yazdığı yazı değil; iyi giden bir muhalif derginin yayınlarını yavaşlatmak ve sekteye uğratmak olduğu gayet açıktı.
Sabahattin Ali’nin maddi yönlerden sıkıntılı süreçlere girdiği zamanlardı. Derginin kapatılması, yayına başka adla devam etmesi yine kapatılma süreci yaşanması, hakkında bitmek bilmeyen suçlamalar, yakalanma kararları ile iyice kapana kısılmıştı Sabahattin Ali.
Bu kitapta birçok alıntı var ve bu alıntılar,
Filiz Ali ve Attila Özkırımlı tarafından yayına hazırlanan “Sabattin Ali, Anılar, İncelemeler ve Eleştiriler” kitabından alınmış... Bu kitaptan yapılan alıntılar, Filiz Ali’nin bakış açısıyla ve babasının çektiği fotoğraflarla harmanlanmış bir yaşamöyküsü niteliğinde...
Sabahattin Ali’nin Almanya’dan aldığı Kodak marka fotoğraf makinesiyle çektiği bazı fotoğrafların ödüllü olduğunu gördüğünüzde, bu mecradaki yeteneğini de keşfetmiş olacaksınız.
Gerçi, Sabahattin Ali; benim için bitmeyen bir hikaye gibi. Şiirleri şarkı olup yüreğimizi ısıtan Anadolu’nun modern şairi... Okudukça başka bir yönünü keşfettiğim, hakkında yazılanları inceledikçe hayran kaldığım ender yazarlardan...
Bugün, Sabahattin Ali’ye ait olan fotoğrafların tamamı onun objektifinden çıkmadır. Kendisi düşünüp geleceğe böyle bir hatıra bırakmayacak olsa ne çok şeyden mahrum kalmış olurduk.
Yıllar sonra babasının öldüğü çatağa giden Filiz Ali, orada bulunan bir kayanın üstüne Dağlar şiirini yazdırmıştır. Çünkü Sabahattin Ali ‘Dağlar’ şiirinde sevenlerine meskenim dağlardır, demişti. Şehirlere içi hiçbir zaman ısınmayan tercihini hep dağlardan yana kullanan biriydi. Ne tuhaftır ki öldürüldüğü yer bir dağdı ve öldürüldüğü esnada elinde bir kitabı okumak ile meşguldü.
Dağlar, Sabahattin Ali
Başım dağ, saçlarım kardır,
Deli rüzgarlarım vardır,
Ovalar bana çok dardır,
Benim meskenim dağlardır.
Şehirler bana bir tuzak;
İnsan sohbetleri yasak;
Uzak olun benden, uzak,
Benim meskenim dağlardır.
Kalbime benzer taşları,
Heybetli öter kuşları,
Göğe yakındır başları;
Benim meskenim dağlardır.
Yarimi ellere verin;
Sevdamı yellere verin;
Yelleri bana gönderin;
Benim meskenim dağlardır.
Bir gün kadrim bilinirse,
İsmim ağza alınırsa,
Yerim soran bulunursa:
Benim meskenim dağlardır
encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:AN...
Filiz Ali 
Filiz Hiç Üzülmesin
·
121 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.