Umumiyetle ( genellikle) para enteresan bir şeydir zaten. Çok kere cebimden 1 lira alır, önüme koyarak onu sadece saatlerce seyrederim. Hiçbir fevkaladeliği yok. Bir takım hünerli çizgiler, Tıpkı mekteplerde ki resmi hatti vazifeleri gibi. Belki biraz daha ince ve karışık.. Üzerine biraz fazla eğilince insanın burnuna ağır bir yağ ve kir kokusu da vurur. Fakat ne muazzam şeydir bu kirli kăğıt azizim, bir düşün! İşte, iki gözüm, ciltlerle kitabın, saatlerce tefekkürün (düşünüşün ) yapamadığı işi iki kirli kăğıt başarır. Demek Hayat böyle iki adım ilerisi bile görülmeyen sisli ve yalpalı bir denizi. Tesadüflerin oyuncağı olacak olduktan sonra ne diye bir irademiz vardı? Kullanmadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızda kımıldayan düşünceler neye yarardı? Hayatta hiçbir şey uğrunda ölmek için istenmez. Her şey yaşamamız için olmalıdır. Hatta biraz ileri gideyim, kendi yaşamamız için... Sen kafanın içindeki yokluğa o kadar saplanmılsın ki, derhal uğrunda can feda edecek bir şey arayarak ikinci bir yokluğa dalmak istiyorsun! Yaşamak, herkesten daha iyi, herkesten daha üstün yaşamak, insanlara hakim olarak, kuvvetli, belki de biraz zalim olarak yaşamak.. Dünyada bundan başka istenecek ne vardır? İçinde şeytan dediğin o şeyin en kıymetli tarafın olmadığını nereden biliyorsun? Sizin gibi beş hissinden başka duygu vasıtası olmayanlar bu daimi korkudan kurtulamazlar. Asıl sebep ve illetlere varabilseniz göreceksiniz ki en zayıf tarafımız dışımızdadır. Gözümüzü kör eden yedi renktir, kulağımız sağır eden sesler, ağzımızı paslandıran yediklerimiz, kalbimizi önce coşturup sonra durduran sonsuz koşmalarımızdır. Yüksek insan dışına değil. İçine kıymet verir.

İçimizdeki ŞeytanSabahattin Ali · Yade Kitap · 2019172,5bin okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Rabia kundakçı