İnanmayacaksınız ama gözlerimin içi gülüyor. Onu çok seviyorum ve bugün onunla buluşuyoruzz. O kadar heyecanlıyım ki.. Sabahtan beri aynada ki yansımama bakıp bakıp kendimi kontrol ediyorum. Acaba beni bu elbisenin içinde beğenir mi? Son kez etrafımda döndüm. Atıştırdığım bir iki parçayı midemdeki kelebekler yemiş olmalıydı. Aynı zamanda aç ve tok nasıl olunabilirdi? Bu çok garipti. İçimdeki çocuk, büyük, yaşlı herkes şarkı söylüyordu, ben de eşlik ediyordum. Her şeyim hazır olduğunda ve evden çıkarken inanılmaz heyecanlıydım. "Karşısında bayılırsam?" içimden sürekli bu soruyu soruyordum. Kendime gülüp eve uzak olmayan sahile yürümeye devam ettim. Güneş parıltısı bile beni mutlu ediyordu. Parktan gelen sesler, gülüşler; esen rüzgar..
İşte buluşacağımız yerdeyim. Yakınlarda bir yerden çok tatlı bir melodi yükseliyor. Çilekli her şey hatırlatan bir melodi... Sonra o melodiden daha tatlı bir gülüş, daha yakında, yanımda. Heyecandan ne yapacağımı bilemezken öylece yüzünü izliyorum. Dudakları kıpırdıyor sonra tekrar gülüyor ama yemin ederim gözlerim dışında tüm duyu organlarım istifa etmiş gibi. O kadar mutluyum ve onu o kadar çok seviyorum ki.
~Deniz mavisi gözlerini tavana dikmiş, kanlı ellerinin arasında çizdiği resimler, gülüyor. Bazen karnını tutuyor ve gülerek yara olan dudağını ısırıyor, bazen darmadağın olmuş saçlarını düzeltiyor. Sabah giydiği küçük, sarı çiçekleri olan elbisesinin içinde gülüyor. Kanlı ellerinin aksine elbisesi çok temiz. Ellerindeki kanlar hep oradaydı zaten, onun bir parçasıydı. Gözlerindeki yaşlar her oradaydı. Elleriyle çizdiği resimlere sarılıp beyaz duvarı izlemeye ve gülmeye devam ediyor.
M