Ben üzüldükçe sevinenler var çünkü
Dişlerini bileyip yıkılmamı bekleyenlerin
Canı cehenneme Üzülmem ben.
Umutlarım mı kırıldı kırılsın
Güvenim kalmadı mı kalmasın
Hayallerim uçtu gitti mi varsın gitsin
Giden benden gitsin
Yeter ki it köpek sevinmesin.
Zannetmesinler ki Düştüm kalkamam
Zannetmesinler ki unutur
Yapılanları hatırlamam.
Suskunluğumu kimse zaferine yormasın
Kırıldığım şey insan yerine koyup
Adam olmadıklarını
Öğrendiğim kişilerde değil.
Kırgınlığım yüreğimedir benim
Şu uslanmaz yüreğime
Bu yüzden üzülmem
Susarım sineye çekerim
Olmadı her şeyi silip yeniden başlarım
Ama asla üzülmem ben...
-Yaman Karaca