Çok uzun yıllardır yüzlerce hikaye ile karşılaşmış bir okuyucu olarak belirtmek isterim ki her hikaye yüreğimi sızlatmaz.Bir yer vardır yüreğimde, ince bir yer orası sızladı mı tamam derim; yazar beni anlamış ve benim dilimle görmüş dünyayı, karakteri, karakterleri... Kimi hikayenin son sayfasını kapatır hüngür hüngür ağlarım, kimisinde güler, kimisinde de nutkum tutulur uzun uzun düşünme ihtiyacı duyarım... Bu hikaye hangi ruh halimi ön plana çıkardı dersek, o yumru yüreğimin en derinine oturdu sızım sızım sızlattı... Son sayfayı kapattıktan sonra yapmak istediğim avazım çıktığı kadar bağırmaktı ancak bunu yapacak imkan yoktu.... Tıpkı yapmak isteyip de -çevresel koşul,yer,mekan elvermediği için- yapamayıp derinlere atmak, zamanı gelince ertelenen yerden çıkartıp uygulayabilmek gibi... Her telden insanlarla dolu şu koca dünya. Kimi insanlar da doğdukları gibi hayatın sillesini yemiş oluyorlar. Hikayedeki karakterimiz gibi... Hayatı boyunca sevgi görmemiş, çirkin ve kambur olduğu için toplumdan dışlanmış, kendine güveni olmayan, kendi ihtiyaçlarını dahi karşılayamayan, bu sebeple ayakta kalmak için sürekli suç işlemek zorunda kalan, ötekileştirilmiş, yitirilmiş, atılmış,değer verilmemiş,hor görülmüş, sevilmemiş,saygı duyulmamış, bir karakterin penceresinden bakıyoruz hayata... Onun anlatımıyla diline söz oluyoruz.Dilden çıkan sözlerin altlarını ilmek ilmek işliyor ve çiziyoruz. Onun penceresi sevgi,saygı,değer,kıymet nedir bilmiyor hiç tanımadığı bilmediği kavramlar...Çünkü hiç hissetmemiş, hissettiren olmamış. Hayatta tek bildiği gerçek ölüm gerisi tamamiyle oyun sahnesinden ibaret ona göre.... Kitabı okumama vesile olan, Çağdaş Türk Edebiyatı 155 kişilik ekibe selam olsun... Kalın Sağlıcakla.

KamburŞule Gürbüz · İletişim Yayıncılık · 20196,1bin okunma

··

32 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Bahar Esen