Dünya Emekçi Kadınlar Günümüz Kutlu Değil Artık Mutlu Olsun
Her ne kadar kendimi tutsam da bir şey yazmayayım desem de, burayı da mı Twitter’a çevirdiniz abi yaaa söylemlerini görsem de umrumda değil ve hayır işte tam da böyle okuyan, okuduğunu (anlayan!) insanların bulunduğu bir platformda farkındalık yaratmalıyız diye düşünüyorum.
Ben bir KADIN olarak doğdum. Ben Özgecan Aslan’ın yaşadığı şehirde doğdum. Hem de üniversitesinde okuyan arkadaşlarını tanıyordum. Kendi halinde, çok tatlı bir kız deniyordu hakkında. Ben ölü bir kadının, öldürülmüş bir kadının şehrinde yaşıyorum. Hepimiz ölü bir kadının ruhunun ağırlığını taşıyoruz sırtımızda. Geceleri bazen canım sıkılıyor yürümek istiyorum, bir erkek olunca adımlarımı hızlandırmak istemiyorum. Çünkü cesur yetiştik desek de küçük bir kızken bile o cinayet haberleri ile temkinli yaşamaya başladık.
Kadının sizin o peri masallarınızdaki beyaz atlı prense ihtiyacı yok. Bir kadını sen zayıfsın diye yetiştirirseniz yapabileceklerini de yapamaz, çünkü denemeye çaba bile göstermez. Öğrenilmiş çaresizlik yaşar. “Ben kadınım zaten yapamam, ben kadınım zaten erkek gücü ister. Adam gibi yap şu işi! Adam mı ? Ben kadınım.”
Günü gelecek bir küçük kız bilimle uğraşmak isteyecek. Televizyonda “bilim adamları şu çalışmayı yaptı.” cümlesini duyacak. Acaba bu bilimle uğraşanlar sadece adam mı? Doğrusu “Bilim insanı”. Zihin önce görür ve dinler. Dinlediklerimiz zihnimize yerleşir. Bilim insanı sözünü duyan bir kız çocuk ile bilim adamı sözünü duyan aynı değildir. Bireyin yetişkin hayatındaki en temel taşları çocuklukta oluşur. Yetişkin olduğunda bir yapıya dönüşür ve artık düzeltmek daha zor olur.
Bir eğitimci olarak kendime sözüm şu; kitaplardaki bilgileri öğretmek yetmiyor. Bu çocuklara insan olmayı öğret. Bir erkek öğrencini öyle bir eğit ki kız öğrencine ince bir ruhla davranmayı bilsin, onunla eşit haklara sahip olduğunu öğrensin. O zaman kız öğrenci zaten kendini korumak için değil, kendini geliştirmek için çabalar. Önce çocuğunuzu eğitin. Eğitirken de model olun. Annesine vuran babayı gören erkek çocuk, büyüdüğünde gücünü kendinden zayıflarda denemeye başlar ve gittikçe bu kas gücünü gerçek güç sanmaya başlar. Hep dedim ve diyeceğim
“Önce kendini yetiştir, sonra çocuk.”
Ve unutmayın çocuklar söylenenleri değil gördüklerini yaparlar.
··
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.