Sökük Yamalıklar - Garib Çoban
Günahlar küfrün elçileridir.
Hâlâ yaşamaya devam edebiliyorsak eğer,
Marifetimizden değil, Allah'ın lütfu merhametinden!..
Eğer Allah, insanları zulümleri yüzünden cezalandıracak olsaydı, orada hiç bir canlı bırakmazdı. Nahl-61
Dost ile ben dost olalı, cümle olmuş bana sıfat.
Canın ravzası solgun güne bakan vakitte Zümrüdü Anka yanmakta yakılmakta.
Sevgi(li)nin gülünde ateşi aşk yüklenmiş ocağına sevgilinin.
Dönüşü harlayacak buzdan evimizi.
Herkes için kalan süre azıcıktır,
Hepimiz pek yakında anyayı-konyayı anlayacağız!..
O halde bir süre daha faydalanın, fakat yakında hakikati bileceksiniz.Nahl-55
Dost ile ben dost olalı, cümle olmuş bana sıfat.
O gün hemhal oldu yok oldu bizim için ölüm.
Yaşamaya dönüyor mevsim karşılıksız sevmek için.
Kabirlerde görülmemiş bir enerji iyilerin duasından gelen.
Allah'ı n bol rızık verdikleri,
Az rızık verdiklerinden daha az imtihanda değiller.
Hatta onların imtihanı daha çetin!..
Allah, kiminize kiminizden daha bol rızık verdi.
Bol rızık verilenler ellerinin altındakilere verip de bu hususta kendilerini onlarla eşit kılmazlar. Nahl-71
Dost ile ben dost olalı, cümle olmuş bana sıfat.
Terkedilmiş evlerin eskil soluğu yaşadığını gören birisi gibi.
Ama o gün dönmüyor gidenler.
Pişmanlıkların ve düşlerin gecesi sona erecek şaşkına dönen kabirtaşlarının feryadında.
Bir tokat, bir okşamadan daha değerli olabilir mi?..
Olur!...
Akıllı düşmanların tokadı.
Cahil dostun şefkat dolu bir anne okşamasından daha faydalıdır.
Dost ile ben dost olalı, cümle olmuş bana sıfat.
Bu gece doğmuş olan pişmanlık da geri gelmiyor.
Lut kavminin alameti yansıyor dar pencereden belirsiz kaygılarıyla.
Bir kıpırtı bizi b/ekliyor dualarla.
Terk edilmiş göğün altında yaratılış gayesini anlayarak anlatıyor.
Gül kokan şefaatinden mülteci çocuğun gözyaşları.
Dost ile ben dost olalı, cümle olmuş bana sıfat.
Özlemlerim saklı kainatın incisine şems vakti.
Biz hala makamı hayretle, teheccüt vakti anılır dururuz.
Kendi bağrını dövenler kabirde yatarlar.
Şerli kimselerle oturmak; hayırlı, sâlih kimselere suizan beslemeye sebep olur.
Biz İbrahim gibi canı sevgiliye vermişiz, Azrail dönüp durur bilmezimde.
Yusuf’un Züleyha’sı İsa’yı Meryem sandığı için aşk sanmış.
Dost ile ben dost olalı, cümle olmuş bana sıfat.
Duan,kabul olmuyor mu?..
Bilemezsin vardır bir sebebi.
Peygamberimiz (s.a.v.) amcası Ebû Tâlib'in Müslüman olmasını çok istedi!..
Bunun için dualar etti,ama olmadı.
Ebu Tâlip müşrik olarak öldü.
Şimdi Peygamber duası kabul olmadı mı diyelim?..
Demeyelim!..
Bilemeyiz, vardır bir sebebi!..
Sen sevdiğini hidayet edemezsin.
Fakat Allah dilediğini hidayet eder.
Kalpler Allâhʼtan uzaklaştığı zaman, Allâh Teâlâʼnın emirlerini yerine getirenlerden hoşlanmaz, nefret ederler.
Gerçek sevgi zor zamanlarda doğar.
O, kimin hidayete, uygun olduğunu en iyi bilendir. Kasas 56
Dost ile ben dost olalı, cümle olmuş bana sıfat.
Bir matemdir Kabe’nin siyah rengi, Ehli Beytin başına geleceklere.
On iki İmam Kerbela’da Zülfikar gibi.
Sen abdesti aşk imamından öğrende, Davudi bir oruç olsun gönül.
Tevvab edersen bir sözün var galubeladan unutma.
Gecenin ahbabı gündüze olan vuslatındaki muhabbetinden.
Herkes kendine yürürken, biz Hakk dosta yürüyelim gönül.
Dost ile ben dost olalı, cümle olmuş bana sıfat.
Ey bilen!..
Bana ilminden öğret.
Ey hüküm ve hikmet sahibi!..
Beni hüküm ve hikmetinle destekle.
Ey işiten!..
Bana kendinden duyur.
Ey gören!..
Bana nimetlerini göster.
Ey her şeyden haberdar!..
Bana kendini anlat.
Ey diri!..
Beni zikrinle dirilt.
Ey irade sahibi!..
Kudretin ve azametinle irademi arındır.
Muhakkak senin her şeye gücün yeter.
Dost ile ben dost olalı, cümle olmuş bana sıfat.
Mezarlıklar kendini vazgeçilmez sananlarla doluyken yerin üstündeki bu gösteriş de neyin nesi oluyor acaba?..
Taş, taşlıktan fani olmadıkça yüzüğe takılır mı?..
Günah işlemekte ısrar etmek, Allâh Teâlâʼnın takdirini basite almaktır.
Hem hâlâ taşsın, hem de ben diyor, varlık güdüyorsun.
Halbuki senin yoksullanmanın, yok olmanın tam zamanı.
Dost ile ben dost olalı, cümle olmuş bana sıfat.
Kişi hırsı sebebiyle dünya malına ne kadar tamah ederse etsin.
Allah Teâlâʼnın kendisine takdir ettiği rızıktan fazlasını elde edemez.
Emirleri hafife almak, emredeni az tanımaktan ileri gelir.
İşin hakikati, insanların söylediklerine, övgülerine itibar etmeden, nefsi kötü arzularından arındırıp ihlâs sahibi olmaktır.
Her an Allâh Teâlâʼyı düşün, Oʼnu unutma.
Dost ile ben dost olalı, cümle olmuş bana sıfat.
Hiçbir hâlde kendinden emin olma!..
Böylece bütün hâllerinde uyanık ol.
Nefsini sakın boş bırakma, dikkat et!..
Zirâ sen onu hayırlı işlerle meşgul etmezsen, o seni faydasız işlerle meşgul eder.
Her kim kendisini geliştirmiyor, sâlih amellerini artırmıyorsa noksanlık içerisindedir.
Nefsin başka bir kusuru, dost ve arkadaşlarının ayıplarını ifşâ etmekten hoşlanmasıdır.
Dost ile ben dost olalı, cümle olmuş bana sıfat.
Bu hususta kul, dönüp kendi nefsine, ayıplarına bakmalı ve kendi nefsi için sevdiği ve istediği şeyi insanlar için de istemelidir.
Allâhʼım!.,
Sen hiçbir şey söyleyemeyenlerin kalplerinden neler geçtiğini bilir, yaralı gönüllere merhem koyarsın.
Gönderilen bütün Peygamberlere selâm olsun. Âlemlerin Rabbi olan Allâhʼa hamd olsun.Sâffât, 181-182
Dost ile ben dost olalı, cümle olmuş bana sıfat.
(Y.ed - Hiçten Başıboş Bir Yolculuğa Deniyor Cümlemize Albümü)
Engin Demirci Şiirleri © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kayıt Tarihi : 9.3.2021 03:09:00
antoloji.com/sokuk-yamalikla...
facebook.com/GaripCobanDivani