Türkiye, Sevgilim
Yurdum! dedim
sabahla
üstüne güneşler doğdurdum
Irmaklarım kaynaklarla
denizlerini ırmaklarla besledim
dağlarım
ağaçlarla
Seni ben de bilmezsem
kim bilir
Anmak için adını
bir taşa yazmam mı gerek
Bir ağaca
bıçakla çizilen adlar gibi
bir sıraya
çizilen adlar gibi
Birkaç sözcük, duyulan
uzaktaki kayalardan
Adını söyler gibi sevilen birinin
İşte diyorum bak bana
çınlasın kayalar
senin adınla
Kim durabilir, uzaktan
geçerken sen
Kim durabilir yerinde
varken solurken yürürken
mavi bir aydınlıkta
dökülen sular gibi
Ansın diye
bütün insanlar
adın yazılı
taşlarda şimdi
Gül Sevgili Yurdum (S7-8) - Ali Püsküllüoğlu
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.