BİR KADININ SOL YANI
Rosida, kendisini ay ışığının aydınlattığı bir gecenin karanlığında yürürken görüyordu.Sokak lambasının yansıttığı bir gölge aniden gözlerinde belirip kayboldu .Hızlı bir refleksle etrafını gözleri ile korku içinde ve uzun uzun süzdü.Kalp atışlarının yükseldiğini göğüsünde hissetti.Sokağın dökük ,çatlak duvarında beliren gölge, içinde müthiş bir korku uyandırmıştı .o korku ve telaş içinde Yolunu yürümeye devam etti.Ama sefer daha hızlı adımlarla sonunu kestiremediği karanlık ve kuytu sokaktan çıkmak istiyordu .Adımlarını iyice hızlandırıp koşmaya başladı.kendi soluk sesinden başka hiç bir ses duymuyordu .o daracık alanda nefes nefes kalmış belirip kaybolan ışıkların içinde bir çıkış yolu bulmaya çalışıyordu.Kendini saçından, kolundan ayaklarından ,ilerlemesine engel ,görünmeyen bir güç tarafından tutulmuş hissediyordu .Attığı her adım derin bir boşluğa düşüyor sonra o boşluktan kurtulmak için çırpınıyordu.Boşa atılan adımlar artıkça alnından terler boşalıyordu.yol bir türlü bitmek bilmiyordu .o dar,zun ve tenha sokakta nefesi tükenene kadar koştu ama nafile çatlak duvarlar üzerine üzerine geliyor ,arkasındaki gölge yine belirmiş ve yaklaşmaktaydı .Gölgenin yaklaşan ayak seslerini bile işitiyordu artık .Gölge kolunu uzatıyor up uzun bir kol görüyordu.Gölgenin kollunu kalbinde bir bıçak gibi ruhunu bile delip geçecek kadar keskin bir kılıç gibi hissediyordu .Gölge o kadar yakındı ki artık rosida çaresiz gözlerini kapattı.
Bağırıyor ama ses yok çağırıyor ama duyan yok ...
Rosida ,hâla o ter ve sessiz bağırışı içindeyken yataktan bağırarak fırladı sesini duyabilmesi rahatlattı ve hemen başucundaki sürahiden su doldurup içti .Bu onu biraz daha da rahatlattı. Rosida korku dolu rüyadan uyanmıştı .sabah olmuştu . Saat 5 sularıydı güneş henüz yüzünü göstermiş ,dışarıda tatlı bir bahar meltemi esiyordu .Hızlı nefes alışverişi kesilmişti ama bir türlü kendini, gördüğü bir rüyaydı gerçeğine inandıramıyordu .Gölge hâla bir yerde saklanıyor, en savunmasız zamanını bekleyecek ve tekrar ortaya çıkacak gibi hissediyordu .Odanın duvarlarına korku dolu gözleri ile bakmayı sürdürüyordu .Elllerini göğüsünde birleştirmiş gördüğü rüyaya anlam vermeye çalışıyordu.
tekrar başını koyup uyumaya çalışsa da uyuyabilmiş değildi. Öylece duvardaki saati izlemişti.saatin ibresi 9'a vurduğunda Güneş iyice kendini hissetirmiş ,gece yağan yağmuru bile yollardan silip kurutmuştu.Gece gördüğü rüyanın etkisinden kurtulabilse aslında bugün çok güzel bir gün olur onun için . çünkü bugün babasıyla her pazar günleri yaptığı gibi oltalarını alıp babasının teknesinde ayağını suya daldırıp babasıyla gün batımının hüzünlü rengini izleme zevkini kaçırmamak uğruna ,oltaya gelen balıkları sabırla bekleyecekti. Çoğu zaman balık tutmak amaç olmamıştı onlar için. suyun sakin dalgaları içinde gelen balıkları seyredip binlerce kilometre uzaktan gelen güneşin hüzünlü ışıkları içinde babasına sarılıp denizi izlemek asıl istedikleriydi.
Rosida ,annesini doğumu esnasında kaybetmişti .Bu yüzden kendini annesinin katili olarak hissettiği zamanları olmuştu Rosidanın annesinin kendisi yüzünden öldüğünü düşünmesi hayatında hep bir huzursuzluğa da neden oluyordu.huzursuzluğun yüreğinde zonklandığı o anlarında kendisinin bir suçu olmadığını anlaması ile daha iyi hissettmeye çalışıyordu . Bütün hayatını babası ile bu kücük evde yaşamıştı.
babasının ,annesini ne denli çok sevdiğini de biliyordu .öyle ki annesinin ölümünden 20 yıl geçmesine rağmen babası hiçbir kadınla evlenmeyi düşünmemişti .Bu durum baba kız ilişkisini daha da dinç tutmuştu .
Babasıyla sessiz bir kahvaltıdan sonra ,hazırlanıp babasının doksanlarda son model ama şimdi ederi fazla olmayan küçük süslü arabasıyla evden ayrıldılar . Biraz ilerledikten sonra her zamanki yoldan gitmedigini anladı rosida.
sordu : Baba bugün denize gitmiyor muyuz ?...Babası :evet, ama bugün gideceğimiz yer daha anlamlı bir yer olacak.
Risidanın içinde beliren merak duygusu ve babasının yüzündeki ince tebessümün arabanın içine dağıldığını gözleri ile görür gibi oldu rosida
-Artık orayı bilmenin vakti geldiğini düşündüm. dedi , babası .Rosida hiç soru sormadan gidecekleri yere varana kadar sustu .
Dönemeci fazla olan bir yoldan geçtiler .Önce hafif bir mide bulantısı yaşadı ama şimdi keyfine diyecek yoktu rosidanın .Babasının ona göstereceği yeri çok merak ediyordu .şimdi ise o merakı içinde büyük bir heyecana dönüşmüştü .
Akşam yağan yağmurdan nasibini alan toprak yol ,çamurdan geçilmiyordu . Arabadan aldıkları sarı balıkçı çizmelerini giyip yola öyle devam ettiler .Küçük küçük tepecikleri aştıktan sonra Rosida denizin sesini duyabiliyordu artık .Ayaklarının altında uzanan mavi bir çarşaf gibiydi deniz.En tepeye ulaştıklarında rosida etrafına içlice baktı,kendini bir kuş kadar özgür ve hafif hissetti. Rüzagarla dansa duuran ağaçların çıkardığı sesi dinledi .Bütün gün burada oturup sadece doğanın sesini dinlemek istedi .Bu bile onun için güzel bir gün olabilirdi .şimdi babasının ona nasıl bir gün yaşatacağının merakıyla yolu yürümeye devam etti.
Sonunda ulaştıkları yer ,denizin yanıbaşında kulübeye benzer küçük bir ev ama manzarası güzel bir ev .Kafa dinlemek için de güzel bir yer .sonra Rosida babasına dönüp niye buraya geldiklerini sordu .Annen ile burada çok zaman geçirirdik annen burayı çok severdi ,senin de burayı çok sevecegini düşündüm diye cavap verdi .rosida gerçekten şimdiden bile burayı sevmişti . Şimdi anlamıştı bu yerin onda uyandırdığı garip ve güzel duyguları .Sonra birden dün gece gördüğü rüyayı düşündü hafızasında büyük bir yer kaplıyordu sanki .ağır geliyordu kabusu sürekli en güzel anlarında hatırlaması.
Küçük evin içine bir göz attmak için, pas tutmuş menteşenin kulağı tırmalayan sesi içinde kapıyı yavaşça araladı .uzun zamandır terk edildiği anlaşılıyordu belki annesinden sonra ilk defa bu kapı açılmıştı içeride hâla annesinin kokusu da vardı belki . Hasret duyduğu bir kokuydu.ilk kez orada o küçük evde annesinin hiç almadığı kokusunu aldığını hatta annesinin Küçük evin camından dışarıya ,babasıyla oturmuş başka diyarlara başka maceralara açılan uçsuz bucaksız denize bakıyor hayali geldi gözü önüne.SOnra babasının çağırması ile yanına gitti.çalılıkların arasında bir sandal çıkarmaya çalışıyordu .babasının çevik hareketlerini uzunca izledi .Yardıma ihtiyaç olup olmadığını sordu ama babası sandalı tek başına çalılıkların arasından çıkarmayı kafaya koymuştu .Biraz zorlandıysa da sandalı denize çıkarmayı başardı. Rosidaya dönüp "sana bugün kürek çekmeyi öğreteceğim kızım"dedi .Rosidanın yüzüne bir gülümseme yayıldı .Bugün bu havada denize açılmak iyi bir fikir olmayabilirdi ama babasının bu isteğini geri çeviremezdi. Rosida babasına küçükken baba demekten çok süper kahramanım diyordu.şimdi de öyle görüyordu babasını ,küçük rosidanın kahramanıydı o.
Ama biraz daha yaşlanmış hayatın yorduğu bir süper kahramandı belki süperliği de kalmamıştı ama o hâla rosidanın kahramanıydı.
Düşünceli ,derin bir adamdı duygularını anlamak neredeyse imakansızdı .Okuduğu kitaplardaki saf düşünceli roman kahramanlarına benzetiyordu babasını .Babasına sonsuz olan güveni hayatının hiçbir zamanında, değil kaybetmek, ona olan güveni yıllar içinde artmıştı.
Rosida bir yandan denizin ve martıların sesine kulak kabartıyor diğer yandan babasının sandalda kürek çekme ile ilgili verdiği püf noktaları dinliyordu .Dalgalara karşı sandalı nasıl kontrol edeceğini anlatan babasını dinliyordu.
Sonra babasından öğreniyor ki annesinin bir hafta boyunca bu sandal ile denize açıldığını bütün hafta aranmasına rağmen bulunamamış sonra bir gün sandalı ile geri döndüğünü ve ne için böyle bir şey yaptığını, nereye gittiğini hiçkimseye de anlatmamıstı.Hatta kendisine bile anlatmadıgını söyledi. Rosida babasının ondan annesi hakkında birşeyler sakladığını ,çok da önemli olabilecek şeyler sakladığını ilk kez düşünmüştü.bu garip adamın derinlerinde neler yaşadığını ,
neler bildiğini öğrenmek istiyordu .
Nisan ayının ortalarıydı .Bulutlar toplanmış,yağmur yağmak üzereydi.Denize oldukça açılmıslardı.Yağmura yakalanmamak için küreklere asıldılar.sandalı karaya çıkartıp arabanın yolunu tuttular .Arabaya yetiştiklerinde sırılsıklam olmuşlardı.sonra babasına dün gece gördüğü rüyayı anlatması gerektiğini düşündü . Rüyayı babasına anlatırken kısa bir durgunluğun ardından ani bir fren ile ön cama doğru savruldu rosida son kelimesi ağzından çıkıp ön cama yapıştı sanki bir süre öylece sustular.Babası rüyayı tanıdı.Eşinin de bu rüyayı anlattması ve hayatından hiç var olmamış gibi çıkması bir olmuştu .şimdi aynı rüyayı kızının görmüş olması onu çok korkutuyordu .ama rosidaya, yine sakin ve güven veren sesiyle ancak ,kötü bir kabus görmüşsün unutmaya çalış kızım diyebildi .Bir rüyanın huzurunu kaçırmasına izin verme kızım diye de ekledi .
Babasına bugün annesinin mezarına gitmek istediğini söyledi rosida.Bugün mümkün olmayacağını söylese de rosidanın ısrarı üzerine annesinin mezarlığına gittiler .Mezarlıkta annesine de rüyasını anlattı.Rüyahı da oraya bir yere gömmüştü sanki kafasındaki ağır yükten kurtulduğunu ,kendini daha hafif hissetmeye başlamıştı.
Mezarlıktan çıktıktan sonra şehrin en işlek yerlerin birinde o hüzün dolu anlardan çekmişlerdi kendilerini .Babasının koluna girmiş eve kadar yürümeyi tercih etmişlerdi .cadde boyunca biraz ilerledikten sonra babası telefonunu arabada unuttuğunu anladı .hemen alıp geliyorum dedi rosidaya. Göz göze geldikleri o an son kez birbirine bakan gözler gibiydi .Babasının öğle güneşinde. Paralayan saçlarına Baktı.yanında olmasına rağmen özledi babasını son kez görüyor gibi olmuştu .Bu durumu garipsemişti .ellerini kızının elleri arasından yavaşça çekti ve kalabalığa doğru kaybolup gitti .arkasından dolu gözlerle seyretti.Hayatının anlamı olan en değerli varlığı olan yaşama sevinci olan babasını kaybetme korkusu ,yalnız kalma korkusu düştü içine .içinde anlatılması güç bir duygu uyandı .arkasından koşup kollarına atlayıp omuzlarında ağlamak istiyordu bu duyguları neden hissetiyordu rosida anlayamıyordu.. Rüzgarın teninde bıraktığı keskin soğuğu ile irkildi .üzeri inceydi hemen kendini büzdü .Gözlerini hala kalabalıktan ayırmamıştı. Sonra yeri gök'ü inleten bir patlama ile rosida yere yığıldı. Ayağa kalkıp patlamanın olduğu yere doğru yalpalayarak ilerledi..sağa sola koşuşturan insanlar arasında babasını arıyordu ,içindeki korku ve telaş katlanarak büyüyordu .Etrafındaki zor seçilen kanlı yüzler arasında babasını arıyor .Her baktığı yüze babası olmasın diye dua ediyordu .Ve sonra o yüz ciğerlerinden parçalar koparmıstı . Elleri ayakları boşaldı .inanmak istemiyordu .Bunun da dünkü gibi bir kabus olmasını diledi içinden .ama yok gerçekti kaldırımın köşesinde heybeti ile kan içinde olan babasıydı, kahramanıydı,herşeyi olan.Alnından akan kan yüzünde bugün geçtiği yol gibi kıvrımlar çizmisti. Hala yaşıyordu ,ama son nefesini vermek üzereydi .Rosidanın yardım çığlıklarını kimse duymuyordu .Babasının kurtulamayacağını anladı .babasının kanlı bedenine sarıldı başını kucağına aldı yavaşça kapanan gözlerini izlemekten başka hiçbir şey yapamıyordu.Babasını öldüren bomba gibi babaaaaaaa diye sokakları inletti rosidanin sesi ...
Babasının ölümünden bir yıl geçmişti.Ama onun ne ayları ne günleri ne de saatleri geçmek bilmemişti.Hâla babasının kanlı yüzüne ağlıyor gibiydi .Babasını da annesinin yanına almış .20 yıl sonra annesi ve babası omuz omuza yatıyordu .Rosidanın tek tesellisiydi bu .onları öyle yan yana görünce çok mutlu oluyor .orada çürük bedenlere değil de uyuyan iki insanın derin uykularından uyandırmak istemezcesine kulaklarına acısını,sevincini bütün her şeyini anlatıyordu ve hemen hemen her gün.
insanların acıdan delirdi söylemine bile kendini alıstırmıştı artık.hiçbirine e aldırış etmezdi .Rosidanın babasından sonraki koskoca bir yılı böyle geçti.
··
92 görüntüleme
Hayat acı ve hüzünler ile dolu bugün bitmeden yarının kime ne getireceğini kimse bilmez. Bir baba kız ilişkisi ona hem anne hem baba hem yoldaş olmuş. Demekki bazen erkeklerde istediği zaman annelik yapabiliyor. Şunu sormak istiyorum öykü mü? Roman mı? Olarak düşünüp yazdın. Öykü olarak düşündünsen yerinde bir karar kelime hataları var bunlara göz atabilirsiniz.
Kelime hatalarını sezdim
Yapıcı eleştiriniz için teşekkür ederim...🙏😊
2 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Elinize sağlık çok güzel olmuş
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.