Çok güzeldi... Jordan ve Sanderson'ın bir araya gelmesiyle mi oluştu bu muhteşemlik, yoksa Jordan kendisi vakti elverip yazsa da böyle hızlı mı ilerlerdi bilmiyorum. Ama sonuç ortada, pek çok meseleyi sonuca kavuşturan, çok önemli bilgilerin açıklandığı, karakterlerin -özellikle Egwene ve Rand'ın- çok anlamlı değişimler geçirdiği bir kitaptı. Spoiler Semirhage ile olan yüzleşme ile başlayan Rand'ın karanlık tarafa çekilme süreci o endişeyi ve korkuyu çok iyi hissettirdi. Kitabın sonunda tek başına dağa çıkıp duygularını haykırması ve sonunda bir bütün olması çok güzeldi. -ama Rand'ın Rand olarak kalmasını isterim, Lews Therin ile aynı olmasını değil- Egwene şimdiye kadar çok sevdiğim bir karakter değildi, yaptıkları o kadar etkileyici gelmiyordu ve nasıl otorite elde ettiğini anlamıyordum. Ama bu kitapta Beyaz Kule'yi birleştirmek için içeriden verdiği savaş sırasında ona saygı duymaya başladım, gerçekten iyi bir Amyrlin. Egwene-Elaida karşılaşması, beyaz elbisesinde Seanchanları yok eden güçle dolu bir figür olarak göründüğü sahne gibi çok tatmin edici sahneleri vardı. Gelelim Verin'e. Bir olayı olduğunu biliyordum ama bunu beklemiyordum. Önce Kara Ajah olmasıyla şoka uğradım, sonra Kara Ajah'a onları incelemek amacıyla girmiş olmasıyla. Geriye bıraktığın eserin ile, unutulmayacaksın Verin Sedai. Umarım o kitapta Son Savaş ve Karanlık Varlık'ın kendisi ile ilgili bilgiler vardır. (Ek not: Verin'in gülümsemeleri, Mat ile konuşurken "eğlentiyle" bakıp durması Verin'e pek uymuyordu. Sanderson'ın getirdiği bir değişiklik mi yoksa ölüme yaklaşmış Verin'in rahatlamış halinden mi bilemiyorum.) Bir Zaman Çarkı kitabının sonunda bu kadar umutlu hissetmeye alışkın değilim. Umarım Rand gülümsemeye devam eder. -ve Tuon ile tekrar konuşup ona artık korkunç bir yaratık olmadığını ve beraber çalışabileceklerini gösterir!-

Fırtına ToplanıyorRobert Jordan · İthaki Yayınları · 2010408 okunma

·

44 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

human person