Gönderi
Erdem yılı, hakkında konuşulması yasak olan bir yıl. Garner kasabasında her 16 yaşına basan genç kız erdem yılını geçirmek için yaban hayata gönderiliyorlar. Bir kamp alanı, ıssız bir orman. Bunun sebebi ne peki? Erkekler kadınların bir çeşit sihri olduğuna inanıyorlar. Onları büyüsü altına alabilecek bir sihir ve bu sihirlerinden kurtulmaları için 1 yıl boyunca o yaban hayatta yaşamak, hayatta kalmak ve eve dönmek zorundalar. Düşünsenize, oraya gitmeden önce damızlık hayvan gibi sahipleniliyorsunuz bir de. Kızların bir kısmı erkeklerden duvak alıyorlar ve saçlarına bağlanan kırmızı kurdelelerle damgalanıyorlar. Kısacası kitap size diyor ki, erkekler altında ezilen ve düşüncelerini açıkça belirtmekten, hayatta istediğini almaktan men edilen kadınlar var.
Baş karakterimiz Tierney, yabana o kabus dolu hayata adım attığında inandığı şeyi başarmak için ayakta kalmak istiyor. Zira ona göre ortada bir sihir yok. Ona göre kadınlar bu duruma artık bir baş kaldırmalı. Zekalarını ve yeteneklerini saklamamalı. Erkeklerin sadece yatak malzemesi ya da ev işine koşturdukları kuklaları olmamalı. Elbette bu durum kolay değil. Çoğunluk tierney’e zaten inanmıyor. O yaban hayata gönderilen kızlar zaten güdülmeye hazır.
O kadar aksiyon dolu, o kadar sürprizli ve o kadar sağlam bir distopyaydı ki, ben etkisinden hala çıkamadım. Sinirlendiğim, üzüldüğüm ağladığım karakterler oldu. Zira kitapta ne kadar bağnaz erkek varsa onlara inat kendini gösteren birkaç fedakar adam da vardı. Tierney’e ve değişimin gücüne inanan erkekler. Sona yaklaştıkça nefesler tutuluyor ve kitabı kapattıktan sonra hisleriniz duman! Ah kadın olmak. Günümüze öyle güzel değiniyor, öyle eleştirel yaklaşıyor ki sizi tokatlıyor bu durum. Herkes, kadın-erkek, herkes okumalı, okutmalı.
·
108 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.