Gönderi
Buket Özdal’ın seneler önce wattpadde yazdığı Bir Kavanoz Aşk kitabını okumuştum. O zamanlar çok severek okuduğum bir kitaptı. Ona güvenerek bu kitabını da almıştım. Dört yıl önce almışım daha doğrusu. Okuma hızım çok düştüğü için araya basit ve hızlı akacak bir kitap koymak istedim ve bunu seçtim. Ama beni pişman etti gerçekten. Kurguda o kadar çok kopukluk vardı ki üstelik bu kopukluklar aşırı göze batıyordu. Daha önce hiç geçmeyen bir şeyi sanki geçmiş gibi söylemesi, sonrasında aradan 100 sayfa geçtikten sonra da bunun ilk defa geçtiğini falan söylemesi gibi bir sürü sorunlar vardı.
Bence gereksiz uzatılmış bir kitaptı. 590 sayfa olmasına gerek yokmuş bence. Klasik bir geçmişi yüzünden yaralı kız ve erkek hikayesi okusam daha çok seveceğime eminim. Kız güçlü bir karakterdi evet ama davranışları o kadar tutarsızdı ki okurken sinir krizi geçirdim. Bir sayfada ben aşkıma sahip çıkarım, her türlü zorluğa göğüs gererim derken diğer sayfada ben dayanamıyorum, gideceğim diyordu. Erkek karakterin de sevdiğini anlaması ve bunu itiraf etmesi kitabın yarısını geçti zaten. İki karakterin de sevgisi bana geçmedi.
Kitabı okurken kızın kendi içindeki düşüncelerinin anlatıldığı betimleme kısımları bana bir kitabı çok anımsattı. Bu kısımları atlayarak okudum genelde. Sonunda ne olacağını kitabın sonunu okuyarak öğrenmiştim ama aradaki birkaç detayı kaçırmışım. Daha saçma çok az son okudum. Yarım kalan, okuyucuya bırakılan sonları hiç sevmememe rağmen keşke öyle bir son olsaydı bile dedim. Her şey güzel gidiyorken bir anda sonu aşırı saçma bir yere bağlandı. Nasıl oraya geldik, neden böyle bir son yaptı gerçekten anlamıyorum. Bazen kitaplardaki karakterler için böyle bir son olması gerekir ama bu karakterler için böyle bir sona gerek var mıydı anlamadım.
·
174 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.