Kitabı okurken bu yönlü işlenmiş olması bana muazzam bir his verdi. Gönül isterdi ki kitabım elimde geze geze okuyayım ama öyle olmasa dahi öyle olmuş kadar hissettim. Edebiyatçılardan büyük isimlerden tut kenar mahallelere kadar herkesten bir iz bulduğum için kitap harikulade bir tat bıraktı bende. Bir sürü yer not aldım. Bilmediğim şeyler karışısında hayrete düşe düşe okudum. Eski İstanbul’a yer yer imrendim yer yer uzaklaştım. (En doğru tabir bu olmasa da kibar tabiriyle durum bu.) Yazar ince ince işlemiş desem yalan söylemiş olmam. Bu türde okuduğum (gezi) ilk kitap bu kitap olduğu için kendimi şanslı hissediyorum çünkü içimde bu türe karşı bir sevgi oluşturdu. Yazara teşekkürü borç biliyorum iyi ki geçmiş bu dünyadadan,İstanbul’dan. Sanırım yazar İstanbul’a gömülmüş onla aynı aşka sahibiz;İstanbul.
Sonsöze ise kalbimi bıraktım; “Beyoğlu’nun geleceği tahminlere açıktır. Bizim tahminimiz eşsiz karakterinin ve kimliğinin bu ya da şu biçimde var olmaya devam edeceğidir, çünkü karakterinin ve kimliğinin temel unsurlarından biri yeniyi kucaklama arzusu, hatta yeniyi kucaklamaya can atmasıdır.”
Bahsettiğim yazar John Freely***
